Ik ga niet zeggen dat dit een schrijfblog wordt, want dat klinkt oersaai.
Wat het dan wel wordt: een blog over creatieve schrijverij (klinkt dat minder saai?). En aangezien creatief schrijven neerkomt op verhalen vertellen, gaat deze blog dus over mensen, liefdes, kleuren, grapjes, herinneringen,… Kortom, het leven zelf.
Een jaar of drie geleden ben ik deze weg ingeslagen, en ik kom daar soms zo´n interessante mensen en ideeën tegen, dat het zonde lijkt dat niet te delen. Bovendien zijn er ook een paar voorlopig nog onvertelde verhalen die me gegrepen hebben, waaronder een Echt Lang Verhaal. Die willen zo graag het daglicht zien, en aangezien ik gemerkt heb dat ik standvastiger werk wanneer ik mijn vorderingen in blogland kan delen (zelfs als sommige posts maar door twee man en de spreekwoordelijke paardekop gelezen worden), dacht ik, kom, we gaan ervoor.
Voor we van start gaan nog even de titel uitleggen: ik had een woord nodig dat de essentie van deze nieuwe blogwending kon vatten: ikzelf (Kath) die korte tekstjes over creatief schrijven post. En daar was het! Tingeling, here we go 🙂
Kattebelletjes 
Euh… ben ik die paardekop?! Kon érger natuurlijk!
Gezien uw professionele voorgeschiedenis zou ik zeggen dat gij waarschijnlijk degene zijt die het spreekwoordelijke paard in de bek zou kijken 😉
lol
Ik ben benieuwd!
Dit spreekwoordelijk paard heeft ze alleszins al eens in de mond gekeken 😉 (en veel meer dan dat, waarvoor nogmaals dank!)
@Kath: ik denk dat je meer fans hebt dan je zelf beseft. Ik heb al meermaals genoten van je ‘belletjes’ maar ben eerder een stille genieter ipv een actief deelnemer
😀
Merci Dennis, zo mooi gezegd 🙂 De stille genieters, wat een prachtige doelgroep!
Dennis? Ben jij toevallig degene bij wie ik lang geleden de voorgevel eens heb moeten restaureren?
Inderdaad myriam. Dat kieken! 😉 (of was het paard?) Ze hebben het nog jaren uitgehouden maar een 3 jaar geleden dan toch de stap moeten pakken naar een andere oplossing. Nu heb ik 2 inplantaten. Super tevreden mee!
Aha! Mijn geheugen werkt nog 😉 Al heb ik er nooit bij gedacht dat ik een kieken in de stoel had – die hebben niet eens tanden, Dennis! Ben wel blij dat de restauratie zo lang heeft stand gehouden 🙂
Groetjes,
Myriam
Super! Hoewel ik niet alle blogs meteen heb gevolgd, probeer ik wel regelmatig bij te benen.
Heel leuk concept én zalige naam voor je nieuwe blogjaar (al een jaar? wow!), ik ben al benieuwd!
Kathleen…. is dat niet de 3e K van K3, de eerste die vertrok?
Durf het bijna niet te zeggen, maar deze hollander snapte pas waar die naam vandaan kwam toen Kristel bij het zoeken naar de opvolgers over Kathleen begon. Stom, hè. 🙂
Hey Ruud, da´s niet stom hoor:) Ik kan me goed voorstellen dat de naam K3 een mysterie is voor wie er niet van het begin in mee was. Ten tijde van K2 zoekt K3 (waarbij uiteindelijk Josje was verkozen) had ik nog even overwogen mee te doen, de juiste naam had ik al 😉
Pingback: Terugkoppelen | Het geluk van de schrijver
Pingback: Een turbulente Campaigner met een plan – Kattebelletjes