De Accidenteel Gender-evenwaardige Boekentijdlijn (om maar eens een titel te geven)

Op mijn 35e verjaardag, ondertussen een jaar geleden, nam ik me voor 100 boeken te lezen alvorens de kaap van 40 te bereiken (is dat Kaap De Goede Hoop?)

Ondertussen heb ik er ongeveer 20 achter de kiezen, en wat me opviel toen ik onlangs de lijst eens bekeek, was dat mijn keuze tamelijk gespreid is waar het de leeftijd van deze boeken betreft. Dus heb ik voor de aardigheid (en ook om het autistje in mij te bevredigen) een tijdlijn gemaakt:

1906 – The Railway Children (Edith Nesbit)

1934 – Burmese Days (George Orwell)

1945 – The Catcher in The Rye (J.D. Salinger)

1960 – To Kill a Mockingbird (Harper Lee)

1962 – Noten Kraken (Godfried Bomans)

1974 – Monty Python and the Holy Grail (Monty Python)

1982 – The Secret Diary of Adrian Mole, aged 13 ¾ (Sue Townsend)

1987 – The Commitments (Roddy Doyle)

1998 – Round Ireland With a Fridge (Tony Hawks) (staat er nog niet bij, maar bijna uit)

2001 – Zijn Broer (Philippe Beson)

2006 – Eat, Pray, Love (Elizabeth Gilbert)

2008 –The Migraine Brain (Carolyn Bernstein)

2009 – Letter To My Daughter (Maya Angelou)

2009 – An Education (Nick Hornby)

2012 – This Is How You Lose Her (Junot Díaz)

2014 – The Woman Who Stole My Life (Marian Keyes)

2014 – Totes Les Cançons Parlen De Tu (Xavi Sarrià)

2015 – More Fool Me (Stephen Fry)

2015 – Big Magic (Elizabeth Gilbert)

2015 – Dertig Dagen (Annelies Verbeke) (heeft nummer 0 omdat ik er al in bezig was vóór mijn verjaardag)

 

* De boeken die ik niemand aanraad: Eat, Pray, Love en More Fool Me.

* De boeken waar ik mee gegrinnikt heb: Noten Kraken en The Secret Diary of Adrian Mole

* De boeken waar ik hardop mee gelachen heb: Monty Python and The Holy Grail, en Round Ireland With a Fridge

* De boeken die mij gepakt hebben: Burmese Days en Dertig Dagen

* De boeken die mij vree gepakt hebben: The Catcher In The Rye en To Kill A Mockingbird

* Het boek dat mijn leven veranderd heeft: The Migraine Brain

En wat het feministje in mij het mooiste vindt aan die ganse opsomming, is dat er in de lijst ongeveer evenveel vrouwelijke als mannelijke schrijvers staan, en dat er (werkelijk geheel toevallig) in bijna elke van bovenstaande categorieën zowel een man als een vrouw staat.

Zomaar vanzelf!

Jeej, het kan!

Advertentie

De Rechten van de Lezer

Ach, hoe ging dat vroeger op school?

Je kreeg een lijst met boeken en die boeken moest je lezen.

Als je een vooruitstrevende leraar had, kreeg je een lijst waaruit je een aantal boeken mocht kiezen, en als je een zeer vooruitstrevende leraar had, mocht je aan het einde van het schooljaar misschien zelf een boek voorstellen.

Hoe het er tegenwoordig aantoe gaat, weet ik niet precies. Maar ik herinner me een vervanging tijdens mijn luttele jaren als lerares Nederlands in Vlaanderen, zo´n 10 jaar geleden, waar alle leerlingen dezelfde historische jeugdroman moesten lezen die ik zelf oersaai vond. Ik moest me er werkelijk doorheen slepen, en vroeg me af hoe een dergelijk boek die jonge mensen tot enthousiaste lezers moest omtoveren.

Over de Rechten van de Lezer hebben we het op school nooit gehad. En misschien hadden die ervoor kunnen zorgen dat sommigen het lezen niet voortijdig zouden opgeven.

Dit zijn ze, de Rechten van de Lezer:

1. Het recht niet te lezen.
2. Het recht bladzijden over te slaan.
3. Het recht een boek niet uit te lezen.
4. Het recht te herlezen.
5. Het recht eender wat te lezen.
6. Het recht eender waar te lezen.
7. Het recht op escapisme.
8. Het recht te grasduinen.
9. Het recht luidop te lezen.
10. Het recht je smaak niet te moeten verantwoorden.

(Heb ik niet zelf uitgevonden hoor; ben ik aangeraakt via mijn number one inspiratiebron Austin Kleon.)