Guide to the Spanish: Greetings

“Spain´s social behaviour is probably the most informal in the world. (…)

Introductions at home, in the street, in cafés, restaurants or wherever, therefore take a long time –longer even than in France (where an hour should be given to shake the hands of everyone in sight) since the men will kiss the women, the women will kiss the women, the children will kiss other children, the aunts will kiss the uncles, cousins, grandfathers, grandmothers, the cook, the thief, his wife, her lover.

All this is because, on the whole, the Spanish are emotionally demonstrative and gregarious. They love to meet new people, old people, old friends, new friends, and to this end continually make appointments for morning coffee, luncheon, afternoon coffee, dinner, late night coffee, late late night coffee.”

(Xenophobe´s Guide to the Spanish)

Onthouden: twee kussen in Spanje!

Afscheid nemen duurt hier uren –je kan best aan je afscheidsronde beginnen een half uur voordat je echt wil doorgaan. Want tijdens het afscheidskussen worden er vaak nieuwe gesprekken aangeknoopt, aangezien Spanjaarden gek zijn op sociale conversatie. En eens je daarin mee bent, begin je het ook zelf te doen, want het is gewoon leuk. En zo gezellig.

Spanjaarden hebben vrijwel geen personal space. Ze geven ongegêneerd kussen, knuffels en schouderklopjes, en gaan lekker dicht tegen elkaar staan of in de metro bijna op je schoot zitten ook al is de plaats naast hen vrij. Eens je daaraan gewend bent en je die zuiderlingen niet langer van je af probeert te slaan, begin je te beseffen hoe fijn het is. Al wat je in Rafelbunyol moet doen om van een depressieve bui af te geraken, is de deur uitgaan. Na een knipoog van de barman op de hoek, een losse babbel met de mevrouw van de papelería, een knuffel van een vriendin en een schouderklopje van de optieker is het zeer moeilijk je nog eenzaam en alleen te voelen.

 

 

 

Advertentie