In de nasleep van het hele Catalonië-gedoe kreeg ik van een vriend deze geweldige link doorgestuurd. Ik dacht daarbij: he, daar heb ik eens iets over geschreven. Maar toen bleek dat ik die post nadien verwijderd had, ik weet zelf niet meer waarom (nog wat te onzeker over het delen van mijn mening, vermoed ik, ook al ging het over het niet hebben van een mening. Jaja.) Dus ga ik die post er toch terug opzetten, want ik heb het gevoel dat ik er in de loop van de jaren nog wel eens een paar keer naar ga verwijzen. Dus sorry voor wie… – nee, we gaan ons niet verontschuldigen… Dus extra consolidatie voor wie het al gelezen had.
Als ik weer eens in België kom, koop ik meestal een krant of twee, puur uit deprivatie. Maar tijdens het lezen begin ik meestal mijn aankopen al te beklagen, want binnen de kortste keren begin ik me groen te ergeren aan de als grote waarheden verkochte meningen van bepaalde geïnterviewden. BV´s en bladvulling. U kent dat wel.
Versta mij niet verkeerd: ik lees graag interessante meningen van mensen die weten waarover ze spreken. Maar o, wat wordt er veel onzin verteld. En met een overtuiging waar geen genuanceerd denkend individu zich ooit van zou durven bedienen. Hetzelfde gebeurt trouwens op tv: zet iemand voor een camera, schuif een microfoon onder zijn neus, en deze mens zal bereid zijn u een mening te geven over eender welk onderwerp.
Welnu, ik zal u allen eerlijk toegeven: ik heb geen mening over alles. Erger nog: hoe ouder ik word en hoe meer ik meemaak, hoe meer ik mijn oude meningen moet herzien. Sommige meningen heb ik aangepast, maar anderen heb ik integraal bij het huisvuil gezet en er zijn er geen voor in de plaats gekomen.
En hier is het revolutionaire idee: dat is niet erg. Wij moeten niet over alles een mening hebben. Daar is de wereld te ingewikkeld voor geworden, en daar is Het Leven altijd al te ingewikkeld voor geweest. Wat telt zijn die paar meningen die we wel hebben, gestoeld op levenservaring en studie, en afgetoetst aan de ideeën van anderen. Meningen die we honderden keren herzien en opgepoetst hebben en waar we met onze ganse overtuiging durven achterstaan. Omdat we weten dat het een mening is die een positief verschil kan maken in de wereld.
Dit is dus één van mijn meningen: dat een mens mag zeggen “Daar heb ik nu eens geen mening over, want daar weet ik niet genoeg van”, en dat dat geen teken is van onwetendheid, domheid of zwakte, maar juist van zelfkennis en zelfvertrouwen.
(En tijdens het herlezen dacht ik: misschien moet ik een categorie maken met “Uitspraken van de Brilsmurfin”. Haha. Zou dat een goeie titel zijn?)
Kattebelletjes 
Helemaal mee eens. Beter geen mening dan een mening die nergens op slaat… die horen we maar al te vaak tegenwoordig…
Ik denk dat, mocht ik al mijn ‘meningen’ van mijn puberjaren nog eens onder ogen zou zien, ik me vreselijk zou schamen…
Een mening hebben mag, moet zelfs. Iemand een mening opdringen vind ik erover. Als die zogenaamde BV’s een mening uitbraken op tv of in de pers, lijkt het alsof ze evangelie verkopen. Bwah !
😀
Hear, hear! Dat is nu eens een mening die ik deel sie 🙂
Ik heb geen mening over het feit dat jij geen mening hebt over sommige dingen.. Neen klopt niet , waarom zou je idd overal een mening moeten over hebben. Mijn mening is vaak niet zo zwart wit…
Hier hebt ge goed uw best gedaan om mij de draad te doen kwijtraken 😉
Ik heb vaak een mening over van alles maar geen enkele aandrang om die met de hele wereld te delen 😉
Ah, da´s ook een schoon oplossing 🙂
Ik ben er vrij zeker van dat ik dit de vorige keer ook al las, en dat ik er toen een mening over had, en dat die mening nog altijd krak hetzelfde blijft, namelijk dat ik het er helemaal mee eens ben. Ik krijg er iets van als in een duidingsprogramma een specialist ter zake voor één onderwerp zit en een acteur om zijn film voor te stellen, en dat ze dan aan die acteur vragen wat zijn mening is over het ene onderwerp van die specialist ter zake en dat ze die twee meningen dan als evenwaardig behandelen. Of hoe in krantenartikels niet meer naar cijfers of feiten verwezen wordt, maar naar meningen. Ooit in een artikel over de Oosterweel: Groen zegt dat volgens plan Y er X aantal rijstroken komen, maar BAM zegt dat er Z aantal rijstroken komen. En nergens in dat artikel zegt die journalist wat effectief in dat plan Y staat …. Grrrrr. Dus ik onthou me al een tijdje van het meningencircus. Ik heb de Twitter-app van mijn telefoon gegooid en mijn leven is daar absoluut niet slechter van geworden.
Maar over jouw post wilde ik toch nog eens mijn mening geven 🙂
Inderdaad, Sofie, dat is het helemaal!
Ik wil cijfers, feiten en experts aan het woord. Ik wil geen anekdotes en BV´s. Ik wil geïnformeerd worden, niet geëntertaind! Die grens tussen beiden lijkt vaak gewoon opgeheven.
Heel goed idee om die twitter-app te deleten. Ik probeer mezelf ook zoveel mogelijk af te schermen van dat media-circus en het lukt me de laatste tijd wel aardig. In de plaats kijk ik vooral videos op ted.com (wat een verademing) en lees ik blogs zoals de jouwe 🙂
Ondertussen heb ik tig jaren ervaring met cijfers en de interpretatie ervan. Daar heb ik ebst wel een mening over maar die ga ik nu eens NIET delen zie.
Maar ge insinueert genoeg, en dat is óók interessant ;p
Anyway, ik wil niet alleen cijfers en feiten, ik wil vooral een paar experts erbij die daar een interessante discussie over kunnen voeren. Zodat wij nadien zelf onze conclusie kunnen trekken.
Er is één reden dat ik blij ben met al die onzinnige meningen en dat is dat die ervoor zorgen dat ik weinig duidingsmagazines en -programma’s lees/bekijk en dus ondertussen mijn tijd aan leukere dingen kan besteden 😉 Maar het is zo frustrerend dat als ik die duiding dan toch wil, dat het zo moeilijk is die te vinden op de manier die ik wil: onafhankelijk, gestut op feiten en cijfers, uitgelegd door experten. En niet wat “de man in de straat” of de laatst nieuwe BV er over te vertellen heeft…
Hoera dus voor mensen zonder meningen!
Ahum ja, ik ga mijn mening over mijn laatste zin al meteen moeten herzien. Hoera voor mensen die niet over alles een mening hebben! Mensen zonder een enkele mening, dat zou vooral een beetje freaky zijn…
Haha, ik begrijp je wel hoor 😉
En ik deel ook helemaal wat je zegt over het kunnen overslaan van al die programma´s en magazines. Dat genereert echt tijd!
Pingback: BDP – Kattebelletjes
Pingback: Aanpassen vs integreren – Kattebelletjes