Het Geslacht (van) De Pauw

Twee voorbeelden.

Één: er was die jongen die me een mail stuurde met een zeer vieze, pornografisce video. Om mij te kwetsen. Hij is daar zeer goed in geslaagd, want dat beeld staat sindsdien op mijn netvlies gebrand. Ik opende die mail bijna vijftien jaar geleden, maar ik voel me nog steeds ziek worden als ik eraan denk. Er kwam bovendien een dier in voor, wat het zeer moeilijk maakte er niet aan te denken telkens ik zo´n dier zag. Het is een van de smerigste streken die iemand me ooit geleverd heeft. En ik had het op geen enkele manier verdiend.

Ik haal dit voorbeeld aan om duidelijk te maken dat seksueel grensoverschrijdend gedrag van het heel vieze soort is. Als een goor insekt dat onder je vel kruipt.

Twee: van de werkmannen die aan de overkant van de straat aan een huis aan het werken zijn, was er één die me stelselmatig nafloot. Zodra ik alleen de deur uit ging, werd ik elke keer nageroepen of gefloten. Elke keer, elke dag. Ik vond dat bijzonder onaangenaam. Aanvankelijk was ik van plan er iets van te zeggen. Naar hem toe te stappen en beleefd maar beslist duidelijk te maken dat ik geen hond ben, maar een mens. Dat ik al dat nafluiten tamelijk denigrerend vond. Maar toen stelde ik me voor hoe hij daarop zou reageren. Dat hij zich vernederd zou voelen tegenover zijn kompanen. Dat hij wraak zou willen nemen (want als het een redelijk persoon was, zou hij zich ten eerst al niet zo dom gedragen).

Dat hij weet waar ik woon.  

Uiteindelijk is hij ermee gestopt, en ik heb de indruk dat dat voor een groot deel dankzij zijn collega´s is. Ik vertel dit echter niet omdat ik het over nafluiten door bouwvakkers wil hebben. Ik wil het hebben over dat gevoel van angst en machteloosheid. Het gevoel dat je onjuist behandeld wordt, maar dat je er niet op durft reageren omdat je niet kan voorspellen wat de gevolgen zullen zijn. Want de persoon waar je problemen mee hebt, behandelt jou niet als een persoon maar als een object. Wat betekent dat je van hem geen empathie moet verwachten.

Bart De Pauw is een icoon. Ik was nog een kind toen ik Meester, hij begint weer zag, mijn middelbare schooltijd is doorspekt met oneliners uit Buiten de zone, en toen ik het uitmaakte met mijn verloofde en hij erop stond dat ik mijn verlovingsring teruggaf, gapte ik de DVD´s mee van Het geslacht De Pauw, die ik hem eens voor zijn verjaardag gegeven had. Kortom, ik ben altijd een grote fan geweest van Bart De Pauw.

Desondanks heb ik er geen enkele moeite mee hier resoluut de kant te kiezen van de vrouwen die zijn grensoverschrijdend gedrag aan het licht hebben gebracht. En jullie weten dat ik niet iemand ben die snel een kant kiest. Maar in dit geval denk ik dat we juist heel duidelijk een kant moeten kiezen. Zodra duidelijk is dat de verhalen waar zijn (en o wee de vrouwen die dit soort verhalen verzinnen om een man uit wraak aan de schandpaal te nagelen –moge de toorn aller feminsten over hen neerdalen), enfin, zodra het dus duidelijk is dat het geen verzinsels zijn, laat ons dan alstublieft collectief achter de slachtoffers gaan staan. Want al wat ik nu lees in de kranten zijn reacties van collega´s van De Pauw die minimaliseren wat hij gedaan heeft, en die spreken van een “heksenjacht”. Maar ik heb ook gelezen hoe ze bij de VRT de hele affaire hebben aangepakt en volgens mij hebben zij zeer correct gehandeld. Dit is geen heksenjacht. Het gaat hier om een man met macht die zijn macht misbruikt heeft, en daarvoor aan de deur is gezet. Punt.

Ondertussen is aan de overkant van de Atlantische Oceaan Louis CK van zijn troon gedonderd, net voor zijn film “I Love You, Daddy” in de zalen zou komen. Een film waarvan de trailer je de dingen nu nog veel meer zwart-wit toont dan de makers het oorspronkelijk bedoeld hadden.  “I´m a pervert. We´re all perverts. Who cares?” zegt een van de personages.

I care.

Ik heb een dochter.

Kijk naar de meisjes en de vrouwen om u heen.

Kijk naar de Weinsteins, Louis CKs en Bart De Pauwen van deze wereld.

Kies nu een kant.

Zoals de Manic Street Preachers zeiden: “If you tolerate this, then your children will be next.”