In die vorige post is het mij totaal ontgaan iets te zeggen over de lengte van het sprookje, dus doen we dat hier even :
Ik zou aanraden niet over de 1500-1800 woorden te gaan, zo kan je verhaal in afleveringen van ongeveer 600 woorden gepost worden. Dat leest makkelijker.
Er staat geen beperking op het minimum aantal woorden. Ik zou geen pareltjes willen mislopen zoals dat van ons aller poëzie-held Herman De Coninck:
Sprookje
Er was eens een man
die altijd rechtvaardig was.
Succes 🙂
Beste allemaal,
ik zou graag de sprookjesblog in september verderzetten, maar dan met gastbijdragen.
Dus als iemand het voelt kriebelen: zet een sprookje op papier/de computer! Maakt niet uit of het een bewerking is, dan wel een totaal nieuw verhaal; of het modern of ontzettend ouderwets is. Zolang jij het maar geschreven hebt.
Mail het me door op kathleenverbiest@hotmail.com, en laat me weten onder welke naam of pseudoniem je het op de blog wil zien. En dan laat ik jullie creaties op de wereld los wanneer ik in augustus uitverteld ben.
Doen! Want:
Wat baat een tweede jeugd van poeder en pommade?
Want elken dag verraadt de spiegel in den hoek
Dat alles is verwaaid tot dorre zilverdraden
En niets ons blijven zal dan dit: het sprookjesboek.
(Harry Prenen)
Nieuw schriftje + oude wrijfplaatjes = beetje lekker introvert bezig zijn.
Hier zie, mannekes: voor degenen die wilden weten hoe dat korte kapsel er nu uitziet.
Best wel opgelucht dat dat eerste sprookje er alvast opstaat. Het is toch iets heel anders om te zeggen “ik ga dit of dat schrijven tegen volgende week” dan om met iets naar buiten te komen wat al kant en klaar is. Een interessante oefening dus.
Wat me opviel: als je het op de website ziet staan, lijkt het alsof het daar regelrecht en van de eerste keer getypt werd. Maar niets is minder waar. Daarom dacht ik van hier even te laten zien hoe het eraan toegaat in de schrijfkeuken: al het gepruttel en geborrel en gesmos waar je doorheen moet vooraleer er zo´n propere tekst staat te blinken op het scherm.
De eerste stap is mijn geval een klein Harry Potter-schriftje waarin ik een lijstje van sprookjes heb gemaakt. Van elk sprookje dat me doenbaar lijkt, heb ik alvast een korte inhoud geschreven.
De volgende stap is een schrift van A4-formaat met een minder frivole, maar wel hardere kaft, zodat je geen tafel nodig hebt om te schrijven. Daarin komt de eerste versie in potlood, plus losse zinnetjes en woorden waarvan ik denk dat ik ze later kan gebruiken. Er wordt ook lekker veel in geschrapt en gegomd.
Zodra ik een paar paragrafen op papier heb, typ ik ze over in een computerbestand. Tijdens dat overtypen verandert er behoorlijk veel. Heb ik een deel af, dan sla ik het op onder de noemer “(titel) 1”.
Wanneer ik eraan voortwerk, kijk ik alles wat ik de vorige keer geschreven heb nog eens na, en brei er een nieuw stuk aan. Dat sla ik op als “(titel) 2”, kwestie van oud materiaal niet te verliezen. En zo brei ik langzaam het hele verhaal aan elkaar, telkens het eerder geschreven stuk aanpassend en verbeterend.
Wanneer het dan eindelijk online staat, kijk ik het nog een laatste keer na om er spelfouten uit te halen en wat kleine verbeteringen in aan te brengen. Dan zie ik altijd nog een paar zinnen staan waar ik niet helemaal tevreden over ben, maar die laat ik voorlopig staan.
Et voilà, zo werkt dat hier dus.
Kattebelletjes 