Daarnet geprobeerd een beetje Urbanus te zingen bij wijze van slaapliedje, maar halverwege de eerste strofe moest de muziek het al afleggen tegen de onderbrekingen van dochterlief. Dus werd het deze tweestemmige versie:
De aarde is een grote bol, met planten en met beestjes vol
en ze draait al heel lang in het rond
en wat ik haast niet kan geloven, soms hangen we ondersteboven
– es por la gravedad, mamá
en toch blijven onze voetjes op de grond
-es por la gravedad
en alle wolkjes boven ons die lijken wel een grote spons
– no, eso de las nubes no lo puedo explicar
ze brengen ons het water van de zee
en als de aarde drinken wil, dan houdt de wind de wolkjes stil
en dan valt al dat water naar benee
Oh, grote wereldbol, ik snap er niet veel van…
– yo sí, yo lo entiendo muy bien
het is gewoon een wonder wat je allemaal kan…
-eso lo vimos en clase
je vliegt maar en je vliegt maar…
-es porque el espacio no tiene gravedad
…zonder te verdwalen…
-porque al principio había explosiones
je draait maar en je draait maar…
-y la tierra se hizo porque había rocas que.. o no, eso era la luna, bueno
…zonder motor of pedalen
-todo tiene su lógica
Voilà, mijnheer Urbanus, neem het aan van een achtjarige.
Alles heeft zijn logica.
Kattebelletjes 
Daar had ik bij willen zijn!
Het was inderdaad om op te nemen 🙂
Dat kun je alsnog doen. Ik kijk ernaar uit!
Zálig!
Waar is de kinderlijke verwondering gebleven ..? 😉
🙂 Die zit bij de mama denk ik. De dochter zal wetenschapepr/ingenieur (zoals de papa?) of zo worden.
Ik hoopte dat jullie dit echt samen hadden gezongen en dat de muzikale versie zou volgen😉.
Heerlijk!
😀
Heerlijk! Die vragen, die logica, die andere blik op dingen 😍
Me gustaaaa !
(Vooral die – es por la gravedad)
Prachtig 🙂
Heerlijk en fantastisch, die kinderlijke logica.
“Es por la gravedad”
Mijn hart!
Wat een heerlijk kind. En ze is pas 8. Dat belooft nog wat. (Weet je dat ik haar stemmetje hier hoor?)
Zalig. Wat zijn ze toch pienter, die achtjarigen. 🙂