Hier een kortverhaal waar ik al ruim een jaar op zit te broeden en dat eindelijk klaar is om aan jullie te laten lezen.
Ik hoop dat het voldoende duidelijk is, want een kortverhaal is altijd een evenwichtsoefening tussen niet teveel en niet te weinig vertellen. Enfin, ik hoor het wel; zoals altijd is alle feedback welkom.
Het heet De Orde van de Pad, het is vier A4´tjes lang, en je kan het hier lezen.
Prettige feestdagen gewenst, allemaal!
Meteen gelezen toen het via Azertyfactor (waar ik jou volg natuurlijk) binnenkwam. Heel knap!
Ik dacht dat de portier er met zijn vrouw vandoor was, maar het draaide helemaal anders uit. Kunnen we dat goedje niet in het drinkwater doen?
Ik wist niet dat je schrijvers kon volgen op azertyfactor, dat ga ik dan ook meteen doen!
Wat leuk dat je op het verkeerde been was gezet 🙂
En wat dat goedje betreft: ik zal in de volgende blogpost wat achtergrondinformatie geven.
Leuk concept en vlot geschreven!
Dankje, Samaja 🙂
Heel boeiend verhaal en knap geschreven Kathleen.
Bedankt! Het heeft heel wat tijd gekost, maar het is leuk te zien dat het geapprecieerd wordt 🙂
Super Kathleen, ik heb ervan genoten van het eerste woord (toen ik nog niet juist wist waar je heen wilde) tot het laatste (en ik ontroerd begreep). Een mooi kerstverhaal lees ik hier.
Ook voor jou een warm kerstfeest en een boeiend creatief 2020.
Dankjewel, Omabaard! Zo fijn te horen dat je ervan genoten hebt… Dat is ook een echt kerstkado voor mij 🙂
Jullie ook prettige feestdagen gewenst!
Wat een leuk kerstgeschenk, met plezier gelezen, dank je wel 🙂 Ik ben nieuwsgierig waar je inspiratie vandaan komt voor je verhalen, of is dat iets wat je liever niet prijsgeeft? Prettige feestdagen straks!
Merci, Organica! Ik denk dat ik in een volgende post wat achtergrondinformatie ga geven, want in mijn keuken mag je gerust komen kijken 🙂
Jij ook een heel fijn eindejaar gewenst!
Ik lees het later.
Wanneer je maar wil 😉
De queen van Azertyfactor heeft weer toegeslagen. Knap kortverhaal, Kathleen.
Hey, en weet je wat ik bijzonder vond? Dat jij in een opmerking op de post Horcrux “liefde, liefde, liefde” schreef. En dat staat letterlijk in dit kortverhaal (en dat stuk was geschreven voor jouw comment). Zot he? That´s a poetic connection, right there 🙂
Wauw! Wat een eer. ☺️
Wauw! Prachtig! Hoe kom je er toch op?!
Ha, dat zal ik je in mijn volgende post verklappen! En heel blij te horen dat je het mooi vond!!
Dit is weer een heel ander genre dan de sprookjes die je de voorbije zomer schreef.
Wow. Wat kun jij niet, Kathleen???
Awel, mijnheer Pannenkoek, ik kan geen stationsromannekes schrijven! Ik heb eens geprobeerd aan een wedstrijd voor de boeketreeks ofzoiets mee te doen. Maar dat moest zo cliché en fantasieloos… Dat hield ik geen twintig regels vol 🙂
Ik zou voor één keer wel zo’n romannetje kunnen schrijven, maar zou daar héél wat fantasie in loslaten zodat de uitgever gek zou worden :).
Helemaal meegesleept in je verhaal, groots. Warmgezellige kerstdagen gewenst!
Heerlijk om dat te horen 🙂 Heel erg bedankt!
En jullie ook fijne feestdagen gewenst!
Voorwaar een mooi verhaal. Hulde.
Dat woord is ook een kerstkadootje voor mij, heel erg bedankt 🙂
❤
Grappig: mijn zogezegde minnaar die over de vloer komt wanneer de echtgenoot uit werken is, heet Antonio. Zijn deerne heet Sally. We lachen ons er krom mee.