Vandaag is de grootmoeder van mijn man 95 jaar geworden.
Ik belde haar op, feliciteerde haar, en vroeg hoe het met haar ging. Op die vraag antwoordt ze altijd hetzelfde: dat ze bijna niets meer ziet, maar dat het afgezien daarvan heel goed gaat.
Ze woont nog steeds alleen, op haar eigen appartement in de stad. ´s Morgens en ´s avonds zorgt ze zelf voor haar eten,´s middags komt een hulp voor haar een warme maaltijd klaarmaken. Ze redt zich prima. Haar geest is nog zo helder als de wolkenloze hemel boven Valencia.
Over het feit dat we omwille van de omstandigheden haar verjaardag niet kunnen vieren, zei ze: “Ik moest er even om huilen, en dat was het dan. We vieren het dan van de zomer wel, met de hele familie.”
Die kranige abuela!
Dat wordt deze zomer vast een heel mooi feest.
Kattebelletjes 
95, dat kan tellen. En behalve de ogen nog goed. Hoewel ik me wel afvraag waar je je dagen mee kan vullen als je op minder mobiele leeftijd niet goed meer ziet.
Gelukkig is ze erg muzikaal 👍
Ja, we hebben allebei gezongen aan de telefoon 🙂
Ze luistert veel naar de radio, en ze bidt. Ze kijkt ook nog tv -liefst herhalingen, dan weet ze nog hoe het eruit zag. En ze krijgt (ook wanneer het niet haar verjaardag is) veel telefoontjes van kinderen en kleinkinderen.
Ze klonk alleszins erg opgewekt, zoals altijd eigenlijk.
Mooi oud worden dus!
Kranige en moedige dame, zeker in tijden zoals nu.
Het valt niet mee voor hoogbejaarden, maar wat is ze toch kranig. Van harte gefeliciteerd met en voor jullie dappere oma.
Dat wordt een feest om naar uit te kijken! Felicitaties voor deze energieke oma!
Bewonderenswaardige vrouw. Proficiat!!
Huilen en kracht hebben gaan goed samen
Ja, dat is mooi gezegd!
Dat wordt dubbel genieten als jullie haar verjaardag kunnen vieren. Gefeliciteerd!
Zálig zo’n kranige oude oma! Geef haar maar een dikke knuffel als jullie terug mogen!
Ocharme toch en dat op zo’n mooie leeftijd van 95 jaar!!