Ondertussen ben ik beginnen schrijven: de eerste drie hoofdstukken staan op de computer.
Dat lijkt veel, maar het zijn geen lange hoofdstukken. Het wordt ook geen dik boek. Maar ik geloof niet dat je een bepaald aantal woorden of bladzijden moet halen om het bestaansrecht van een verhaal te rechtvaardigen. Ik vind dat je een verhaal moet vertellen zoals het verteld dient te worden, van begin tot einde. Je schrijft wat nodig is; de hoeveelheid inkt die daarbij komt kijken, is een bijkomstigheid.
Schrijven is eng. Ik moet echt iets overwinnen wanneer ik me aan het schrijven zet, want ik wil zo graag dat het verhaal goed verteld wordt, dat ik de juiste woorden en zinnen vind, de juiste beelden en beschrijvingen. Vaak zit tijdens het typen de faalangst op mijn schoot. De angst dat je iets waar je de vorige dag heel tevreden over was, de volgende dag zal herlezen en dat het dan verschrikkelijk amateuristisch zal overkomen.
Maar schrijven is ook heerlijk. De personages komen naar je toe, je ziet hen steeds scherper voor je geestesoog, je leert hen kennen en ze vertellen je hun verhalen. Je kijkt in hun hart en in hun hoofd, en jij mag dat vertellen. Je ziet ook hoe hun verhalen zich verweven. Dat is een heel mooi proces.
En dan is er al het werk dat geen schrijfwerk is, maar minstens even boeiend. Voor ik het wist zat ik te lezen over homoseksualiteit in Senegal, het leven van San Ramón Nonato, communautaire radiozenders in Madrid, en de Spaanse burgeroorlog.
Ja, ik hoop echt dat ik dit voor elkaar krijg.
Kattebelletjes 
Jij kan dit écht, Kathleen!
Bij het lezen van je logjes, ben ik hier meer dan overtuigd van.
Met veel fantasie, een mooie schrijfstijl en een beetje faalangst op de schoot, komt dit zeker goed.
Yes you can, zou Obama zeggen. En ben fan van Obama 🙂
Wat lief, Omabaard, dankjewel!
Ik heb het gevoel dat de “training” van elke dag te schrijven tijdens de lock down me ook echt geholpen heeft. Alsof mijn hersenen er beter op afgesteld staan…
Eén station ben je al gepasseerd: de angst voor het witte blad. En aan je vertelkunst zal het ook wel niet liggen. Volgens mij komt dat goed!
Lata ons hopen he 🙂
GO GO GO!
Je krijgt het voor mekaar. 🙂
Ja, want anders ga ik hier voor véél mensen op mijn bek 😀
minstens 192 zeker? 😁
Ha, dat had ik nog niet eens door, ik dacht dat er rond de honderd waren.. The more social pressure, the better 😉
Ik verwittigde alvast het Nobelprijs-comité dat ze de prijs literatuur 2021 aan jou moeten voorbehouden!
Maak er 2022 denk ik. Nog even verder uitdiepen van de inhoud, verhaal afwerken, printen van boeken, dat brengt ons Q1 2021. dan een steeds sneller toenemende verkoop en op naar de Nobelprijs literatuur.
Het printen zal in China gebeuren, komt dit jaar zeker nog in orde!
😀
Het wordt nog een echt corona-boek!
Da´s wel mooi dat ik al op een vrijwillige planningcommissie mag rekenen 😀
Dan zou ik toch liever eerst een andere schrijver voordragen die het meer verdient, maar het is een lieve gedachte van u 🙂
Ik heb er alle vertrouwen in.
Wauw! Zo benieuwd! En je gaat dat inderdaad kunnen en ‘t zal prachtig zijn! Toi toi toi Kathleen!
Laat ons hopen he 🙂
Merci alleszins!
Ok, en nu heel even serieus. Ik ben al sinds het volgen van je blog onder de indruk van je schrijfkunst. En je energie voor schrijven. Dus ben ik er zeker van dat het goed komt en ook zeer goed zal zijn.
Wat me wel opvalt is de brede “scope”. Geen idee hoe homoseksualiteit in Senegal met Spanje linkt, maar het zou wel eens kunnen. En eigenlijk hoop ik dat het in het boek gaat over de interessante kant van homoseks(ualiteit) (hehe, ik moet me toch even laten kennen niet? 😉 ) en niet over de minder leuke in Senegal, want daar is het volgens mij strafbaar en wordt het ook streng bestraft.
Enfin, ik kijk alvast uit naar het logje “het boek 2”.
Senegal en homoseksualiteit met Spanje linken is geen probleem, hoor. Dat is al meteen in hoofdstuk 1 voor elkaar gekregen, dus daar ga je niet lang voor moeten lezen 😉 De Spaanse burgeroorlog komt echt niet meteen aan bod, dus die verwijzing had je wel op een fout spoor kunnen brengen. Maar ik ga dat boekje toch lezen, want ik vind niet dat je iets over Spanje kan schrijven zonder op de hoogte te zijn over hoe het nu juist allemaal zat tijdens de burgeroorlog. En ik weet daar wel iets over, maar naar mijn aanvoelen niet genoeg.
Homoseksuele scènes gaan er trouwens ook niet in voorkomen, I´m sorry to disappoint you 🙂
Maar heel erg bedankt voor het mooie compliment aan het begin van je reactie! Dat geeft me veel vertrouwen!
Laatst las ik ergens ‘a beautifull thing is never perfect’ dus doe gewoon voort zoals het gaat. Ben blij dat je echt bent begonnen met je boek. Het is best een kunst om dat te doen tussen al het andere door
Dat is een heel goed citaat. Dat idee helpt zeker, want als je over alles begint te twijfelen, dan krijg je natuurlijk nooit iets op papier…
Faalangst is lastig. Ik herinner me dat ik er soms misselijk van werd, of dagen uitstelde om aan het volgende hoofdstuk te beginnen, of dat ik naar mijn zus belde en huilend zwoer dat ik nooit meer een boek zou schrijven. Maar de angst vermindert en je vertrouwen groeit. Lees en herlees af en toe de tips die je kreeg op Azertyfactor.be, en de commentaren die je van je volgers kreeg op je verhalen en gedichten. Echt Kathleen, nu je vertrokken bent, is de eindmeet in zicht. Je supporters staan aan de zijlijn. Gewoon doorschrijven, later kun je genoeg schrappen en aanvullen. En over niet al te lange tijd ligt dat boek daar.
Amai Christine, dan heb jij het ook zwaar gehad, zeg! Dat zou je dus echt niet zeggen als je je boek leest, dat lijkt zo natuurlijk en vlot te zijn gekomen, zo vanzelfsprekend! Maar dat is echte kunst he, iets eenvoudig te laten lijken, terwijl er eigenlijk heel veel moeite en werk achter zit. Heel erg bedankt voor de tips!
Ik heb er alle vertrouwen in! Nog veel inspiratie en schrijfplezier!
Dankjewel Matroos 🙂
Wow, een boek. Jij kan dat.
Kunnen, dat geloof ik ook; maar het doen da´s een ander paar mouwen 😉
Je bent nochtans goed bezig als ik je laatste blogbericht lees!
Wauw, zo fijn! You rock, Kathleen!
😀
Je gaat dat goed doen! Je doet het hier al goed 🙂
Ik heb dat ook altijd als ik het nalees dan vind ik het al stom wat ik geschreven heb 😀
Ja, dat is he?
Ik heb hier gelukkig een paar boeken in de kast staan die ik niet erg bijzonder vind, zodat ik die kan openslaan en denken: maar zo erg is dat van mij nu ook weer niet 😉
Goed zo. Zorg wel voor de nodige social distancing regels met je personages 😉
Het speelt zich af voor en tijdens de lock down -dus ze gaan er nog van weten 😉
Je schrijft goed en gemakkelijk dat bewijs je hier elke dag. Natuurlijk is een boek nog iets anders maar je bent niet aan je proefstuk toe. Ik herinner me bekroonde verhalen en moderne sprookjes. Veel schrijfplezier met de volgende hoofdstukken.
ps. Ik herken de vrees voor het teruglezen van je eigen teksten … is dit wel goed genoeg?
Ik ben ervan overtuigd dat je’t voor elkaar krijgt en zooooo nieuwsgierig! You go girl! 💪
Gij zult het het eerste weten he 🙂
Heel erg bedankt, Koen. Het betekent veel voor mij om dit van een vakman te horen!
Gewoon gaan! 🙂
Wow, wat een leuk nieuws! Hoe ging het vandaag?
Deze vind ik geweldig in al zijn eenvoud: https://www.youtube.com/watch?v=2Tg5k-z635A
Wat een heerlijk nummer!!
Zodra ik de eerste zes hoofdstukken af heb, stuur ik ze je door, zodat je al eens je gedacht kan zeggen 🙂
Ben zo benieuwd! Spannend!
Pingback: Cover – Kattebelletjes