40

2020. Dat betekent dat zij onder ons die in 1980 geboren werden, dit jaar 40 worden.

Een mijlpaal, nietwaar? Na al die jaren weet je eindelijk ongeveer wie je bent, wat je plaats is in de wereld, en hoe het leven te leven. Dan ontdek je je eerste grijze haren, en besef je dat je nog eens veertig jaar zal nodig hebben om te leren leven met aftakeling en om de fysieke eindigheid van je bestaan te aanvaarden.

Maar wat een mooie plek, die veertig. Want ik heb inderdaad zo ontzettend veel geleerd, de afgelopen vier decennia. Ik begrijp alles zoveel beter, en dat heeft doorheen de jaren alleen maar bijgedragen aan mijn geluk. (“Life really does begin at forty. Up until then you are just doing research.”)

Uiteraard zijn er nog heel wat terreinen waarop werk te verrichten valt, maar ik heb een dak boven mijn hoofd, lieve mensen om me heen, een dochter die steeds beter haar eigen plan kan trekken, een hond die naast me komt zitten wanneer ik halt houd voor het zebrapad. Wanneer ik achterom kijk, zie ik zoveel jaren waarin ik ontzettend ziek, verloren, bang en eenzaam ben geweest, maar daar is doorheen geploegd, en hoewel er nog altijd een paar monsters onder het bed zitten, slaap ik almaar beter.

Ik heb in die veertig jaar een aantal heel fijne mensen leren kennen, en de allerleuksten nooit meer losgelaten, hoe ver we soms ook van elkaar verwijderd zijn. Op een bepaald moment dacht ik: nu ken ik wel genoeg toffe mensen (*), laat ik me maar wat minder openstellen. Maar toen kwamen er opeens nog een paar bij waarmee het zo geweldig klikte, en voor ik het wist, begon ik die ook graag te zien. Dat gaf een gevoel van overvloed waar ik mij niet tegen heb verweerd.

Dus ja, die veertig, daar ben ik wel tevreden mee.

Als afsluiter nog een paar citaten:

“Forty isn´t old, if you´re a tree.”

“The lovely thing about being forty is that you can appreciate twenty-five-year-old-men.” (Colleen McCullough)

“Women get psychic as they age. You never have to confess your sins to a woman over forty. They always know.” (Frank Kaiser)

“The best part of being over forty is we did most of our stupid stuff before the internet.”

“Veertig! Zo jong!” (De 94-jarige grootmoeder van mijn man, toen ze me opbelde om me te feliciteren met mijn verjaardag.)

(*) Tof? Wordt dat woord nog gebruikt in Vlaanderen? Of klink ik nu echt verschrikkelijk oud?