De school was nog maar net begonnen (twee dagen om precies te zijn, waarvan één, geheel volgens Spaanse gewoonte, een feestdag was), of ons dorp stond al in de krant omdat er op de basisschool een geval van corona was gesignaleerd.
Persoonlijk vind ik dat niet echt nieuwswaardig (er zijn toch overal opflakkeringen?), maar de eerstvolgende schooldag stond de pers aan de schoolpoort. Ze spraken een van onze vrienden aan, een ontzettend knappe Colombiaanse, met de looks van Pocahontas en de strijdvaardigheid van Mulan. “Ik weet niet of ze het interview gaan gebruiken,” zei ze nadien. “Ik stond daar maar wat te lachen, en te zeggen hoe blij de kinderen zijn dat ze weer naar school kunnen en hoe we elkaar hier allemaal steunen. Terwijl ik denk dat ze eigenlijk een bezorgde ouder wilden zien.”
Een andere vriendin vertelde hoe ze in Valencia aan een balie zei dat ze van Rafelbuñol kwam, en dat de vrouw aan de balie toen meteen een stap achteruit zette. Heeft dat te maken met het feit dat dit artikel niet het eerste was? In juni stond ons dorp namelijk ook even in de krant omdat er zes mensen positief getest waren in een vleesverwerkingsbedrijf.
Eergisteren kwam het bericht dat alle kinderen in de klas van het coronageval negatief waren getest op het virus. Maar het zusje in de kleuterklas was wel positief, dus nu wordt die klas ook thuisgehouden.
Zelf maak ik me ook geen zorgen -enerzijds omdat ik al een half jaar met het gevoel loop dat het virus hier al gepasseerd is, anderzijds omdat de opluchting die ik voel, nu dochterlief na zes maanden eindelijk weer naar school gaat, van een astronomische orde is. Eindelijk weer een ritme, eindelijk weer een vrije ochtend (volledige schooldagen beginnen pas in oktober, zoals elk jaar). Bovendien blijkt het corona-regime ook zijn voordelen te hebben. Maar daarover zal ik schrijven in een volgende post.
Fijn weekend, allemaal!
Bij momenten is de reactie op covid-19 sterk overdreven (komkommertijd), en op andere momenten staat er geen kat bij stil als het ware.
Maar zoals psychologen en allerhande anderen reed lang op wijzen: de impact van het niet etrug naar ene normaal leven kunnen zou zich wel eens meer kunnen laten voelen op termijn dan het ziek zijn op zich.
Nu, ik was nog niet klaar met commentaar geven… en dan weet je in principe (als ik mijn reputatie waardig ben) wat nog komt.
Zoals in alle goeie films valt nu een soort van tussenmoment om de spaniing op te bouwen.
Zijn de looks van Pocahontas dan zoveel beter dan die van Mulan?
Ik zal nog eens moeten film kijken denk ik.
Mulan is ook mooi, hoor 😉 Ik bedoel vooral dat de Zuid-Amerikaanse dame in kwestie eerder een Indiaanse dan een Aziatische schone is.
En ja, die ambivalente houding van de media ivm covid-nieuws, dat merk ik ook…
Net bij de heer Ben Tenge bleef mijn leesavontuur van dit stukje haperen bij die vriendin die op Pocahontas lijkt. Jammer dat in dit logje geen afbeeldingen zijn opgenomen.
Het is een van de mooiste vrouwen die ik ooit gezien heb. Hier in het dorp, achter een kinderwagen in plaats van op de cover van een magazine. Dat alleen al heeft iets sprookjesachtigs…
Fingers crossed
Oktober is al over twee weken.😀
Haha, ja, gelukkig moeten we niet te lang meer wachten!
Ik hoop maar dat we het normale ritme kunnen aanhouden, zeker op de scholen. Ik vind ook dat men niet moet panikeren bij één geval. Ik duim voor je dochter dat ze naar school kan blijven gaan en dat corona niet weer roet in het eten strooit.
Voorlopig lijkt het allemaal goed mee te vallen. Kinderen worden naar het schijnt ook maar amper ziek, dus het zal vooral zaak worden om ze in geval van corona of verdenking van corona bij de grootouders weg te houden, vermoed ik… Zolang ze de boel maar niet weer dichtgooien!
Het lijkt hier niet veel anders dan in België, al begint de school niet met een feestdag 🙂
Only in Rafelbunyol, my dear , only in Rafelbunyol 😉
Hopelijk valt het allemaal mee, hier stond ons dorp met stadsrechten
zelfs boven A’dam wat besmettingen betreft en komt het steeds akelig
dichtbij, het zou fijn zijn als de scholen in ieder geval open blijven ze
zitten nu net een beetje in het ritme en vinden het zo fijn!
Absoluut, kinderen hebben het nodig van naar school te gaan!