De Boekenbeurs en het slechte voorbeeld

Ik las op de nieuwssite van de vrt hoe ze de Boekenbeurs dit jaar hebben aangepakt, en uiteraard heb ik niets tegen het concept van auteurs en illustratoren interviewen en dat online uitzenden, maar hier werd ik ambetant van:

11 dagen lang ontving Tom De Cock 378 auteurs, illustratoren en vertalers. Dat leverde maar liefst 342 interviews op, goed voor 86 uur aan video’s op VRT NU.

11 dagen vol interviews waren enkel mogelijk dankzij de 11 thermossen muntthee met veel suiker. Om zich door 342 interviews heen te slaan, deed Tom een beroep op 22 energy drinks.

Ziedaar, een subtiel staaltje verheerlijking van de hardwerkende martelaar. Want dit is de boodschap: Tom De Cock is elf dagen lang over zijn grenzen gegaan (anders heb je geen “energy drinks” nodig) om belachelijk veel werk te verzetten, en dat horen wij bewonderenswaardig te vinden.

Persoonlijk vind ik het behoorlijk verontrustend dat dit soort boodschappen nog steeds in de Vlaamse media verspreid wordt. Hebben ze in Vlaanderen nog niet genoeg burn-outs te verwerken? En voelen zij die daaraan tenonder gaan zich nog niet schuldig genoeg? Ik vraag het mij maar af, he.

Een gezonde reactie op bovenstaande informatie lijkt mij: waarom hebben ze dat werk niet gewoon door twee of drie mensen laten doen? Dan waren al die energie-drankjes niet nodig geweest, hadden meer mensen werk gehad, en had mijnheer De Cock het wat rustiger aan kunnen doen.

Want dit is niet stoer. Dit is gewoon dom.

Advertentie

40 gedachtes over “De Boekenbeurs en het slechte voorbeeld

  1. Ik geef je volkomen gelijk Kathleen. Het vele werk moet vooral flink in de verf worden geplaatst, en wat heeft de lezer nu aan deze info?
    Het werk had ook vroeger kunnen starten of verdeeld worden over meerdere mensen.
    Klein PSje, heb je mijn br… ondertussen ontvangen? 😉

    1. Ja, ik heb je brief aangekregen deze week! Dat was zooo fijn 🙂 Ik heb je ook al meteen een brief teruggeschreven, die gaat morgen op de post 🙂

      En wat de boekebeurs betreft: inderdaad, wat maakt dat nu voor verschil te weten hoeveel energie drankjes die mens heeft gedronken? En wta ik ook dacht (maar er niet heb bijgezet in de post): ik zou als auteur toch liever geïnterviewd worden door iemand die de tijd heeft kunnen nemen zich deftig voor te bereiden en mijn werk kent, en goed uitgerust is. De ware uitdaging is net het werk zo organiseren dat het goed gedaan kan worden zonder lichaam en geest te ondermijnen.

  2. Ik zou er misschien zelf niet bij stilgestaan hebben, maar je hebt volkomen gelijk. En dit soort gedrag wordt aangemoedigd en soms zelfs verheerlijkt. Ik merk het bij nieuwe mensen op mijn werk ook, die kloppen de zotste uren, want dat wordt nu eenmaal verwacht. Niet moeilijk dat we dan massaal richting burn-outs gaan…

    1. Inderdaad, daarom wou ik het schrijven. Want ik zou daar vroeger dus ook glad hebben overgelezen. Maar het is dit soort informatie dat dus onbewust die ideeën helpt vormen die ons stokken in de wielen steken. En de gevolgen, die zie je dus inderdaad op de werkvloer.

      1. OP zich is dit geen stokken in de wielen van sommigen, het is veeleer de prestatiedrang en kijk eens hoeveel ik wel niet waard ben van bepaalde “toppers”. The winner takes it all.

  3. Absoluut mee eens. We vinden dat blijkbaar nog steeds bewonderenswaardig.

    Ik erger me er elke keer aan als onze politici weer eens de hele nacht hebben doorvergaderd om tot een overeenkomst te komen. Alsof goed tegen een tekort aan slaap kunnen een basisvereiste is om volksvertegenwoordiger te worden. Onderzoek toont aan dat mensen hun concentratievermogen vermindert en dat ze fouten maken als ze te weinig slapen en te lang doorwerken, maar een regeerakkoord onderhandelen kan dan blijkbaar wel nog perfect.

  4. Bravo! Eerlijk gezegd is dit ook wel iets wat ik hier merk, de hoge druk om veel werk te doen (naast een verbouwing), de jobs die niet parttime aangeboden worden, het aantal mensen dat me vertelt een burnout te hebben (gehad).

    Dat je hier je vakantie moet ‘verdienen’, op basis van het vorige jaar, daar schrok ik echt van. Mensen die na hun 25-ste starten en dan een jaar zonder verlof doorwerken. Ik vind dat als buitenlandse echt heel heftig, maar als ik dat hier zeg dan haalt men de schouders op ‘het is nou eenmaal zo’. (Net alsof je regelingen die verzonnen zijn, niet anders kunt verzinnen)

    1. Dat we met 20 dagen moeten toekomen vind ik ook schandalig. In Nederland ook?
      Je hebt nog wel Europees verlof als je geen rechten hebt opgebouwd vorig jaar; dat wordt dan betaald van je vakantiegeld van het jaar daarop. Heb het nooit gesnapt, dat stelsel, zo ingewikkeld.

    2. Ja, dat argument van “het nu eenmaal zo”, dat hoor ik hier in Spanje soms ook, en daar krijg ik ook de kriebels van! want het is zoals je het zegt: dat is ook maar verzonnen he, dus kan je dat toch evengoed veranderen?

  5. Affodil

    Volgens mij heeft dit absoluut niets te maken met kwalitatief hoogstaande journalistiek. Niet verwonderlijk dat veel geïnterviewden zich ervan af maken met ongeïnteresseerde antwoorden, of erger: zich uit de voeten maken. Tenenkrullend!

    1. Ik heb het zelf niet gezien, maar ik kan me inderdaad voorstellen dat dat aan de kwaliteit van de interviews geknaagd moet hebben. Toch zonde een auteur te interviewen zonder zijn/haar werk te kennen?

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s