Het Boek (4)

Een maand lang heeft het schrijven stilgelegen.

Er waren een aantal zaken die me een tijdlang afleidden (bijlessen, ziekte), en ik geraakte maar niet opnieuw gestart. En ook voelde ik dat er iets ontbrak. Ik moest in het verhaal een cardioloog aan het woord laten, die in volle coronatijd aan het werk was, maar ik hoewel ik video´s had gezien en interviews had gelezen, voelde ik me niet voldoende in die leefwereld zitten om over die man te schrijven, ook al zou ik niet rechtstreeks over zijn werk moeten schrijven. Dus dat waren allemaal zaken die het heropstarten van het werk deden haperen.

Gisteren vroeg mijn dochter me of we naar de papierwinkel konden gaan, want ze had een nieuwe pennenzak nodig. Dus wij naar de papierwinkel. En daar lag een boekje, En primera linea van Gabriel Heras. Een getuigenis van een Madrileens intensivist over zijn werk in het ziekenhuis tijdens de eerste coronagolf. Ik kocht het met het geld dat ik die middag had verdiend met een bijles, begon er diezelfde avond nog in te lezen, en vanmorgen stonden de eerste woorden op papier.

Zo werkt dat dus, schrijven: het is werken, wachten en een beetje magie.

Advertentie