Het is verontrustend hoe makkelijk daders buiten beeld blijven.
Homostel opnieuw lastiggevallen en mishandeld.
Elke tien dagen sterft een vrouw als gevolg van huiselijk geweld.
Politiegeweld VS: Zwarte Amerikanen disproportioneel vaak doodgeschoten.
De daders buiten beeld houden is heel eenvoudig: focus op de slachtoffers, maak de zin indien mogelijk passief, en/of vervang de dader door een begrip (huiselijk geweld, politiegeweld, homohaat, racisme, etc.) Op die manier maak je het geweld een probleem van het slachtoffer, en niet van de dader. Wat niet erg efficiënt is, want het is net de dader die het probleem is.
“Onverdraagzame jongeren vallen homokoppel aan.”
“Per maand vermoorden gemiddeld drie mannen hun (ex-)partner.”
“Amerikaanse politieagenten vermoorden veel vaker zwarten dan blanken.”
Dat klinkt toch ietwat anders, niet?
De burgemeester van Rotterdam heeft dat alvast begrepen. Hij spreekt de jongeren die gisteren de stad vernielden vlakaf aan. En zo hoort het ook. De daders aanspreken op hun wandaden. Zeggen: “Wat gij gedaan hebt, is fout. En waag het niet dat nog eens te doen, want dat pikken we niet,” of welke variant daarvan naargelang de context van toepassing is.
Zo is dat.
Een geweten, hebben die relschoppers dat? Hebben moordenaars of misdadigers dat?
Naar het schijnt komt psychopathie voor bij ongeveer 1 procent van de mensen (https://www.psychologytoday.com/gb/basics/psychopathy) Ik vraag me soms af waarom daar niet preventief op gescreend -stel je voor hoeveel miserie er daarmee vermeden zou kunnen worden, als je die mensen van jongs af begeleidt. Maar dat zal wat te Brave New World zijn, vermoed ik.
Bedankt om hier op te wijzen. Ik moet zeggen dat het mij niet opgevallen was dat de keuze van woorden de schijnwerpers op het slachtoffer richt ipv op de daders. Maar nu je dit zegt, is het overduidelijk.
Blij te lezen dat het nuttig was!
Ik had het ook niet door, totdat ik erover las (in “The Macho Paradox” van Jackson Katz).
Het is vaak maar hoe je het leest, of wil lezen. Ook ik de eerste soort titels gaat mijn afkeer naar de daders en draait mijn medeleven naar de slachtoffers.
Wie niet wil begrijpen, zal het nooit op de juiste manier lezen.
Die burgemeester kent hopelijk de juiste taal. Maar als ik die mensen niet begrijp, hoe weet ik dan wat de juiste taal is?
Hij spreekt in ieder geval klare taal. Daar kom je al een heel eind mee.
Aboutaleb kwam pas rond zijn vijftiende als zoon van een Marokkaanse gastarbeider naar Nederland. Diep respect voor wat deze man bereikte. Hij werd in 2014 uitgeroepen tot Nederlander van het jaar omwille van zijn kwaliteiten, zijnde: toegewijd, met oog voor detail, soms hard, altijd duidelijk. Ik hoop dat ze zijn taal ook nu duidelijk hebben begrepen.
En verguisd door de Marokkanen die hem te Nederlands vinden. Die groep van de rellers gaat dus zeker niet naar hem luisteren.
Maar zijn er ook niet veel Marokkanen die hem net een voorbeeld vinden? Ik zag een meisje met een hoofddoek die heel positief over hem praatte… Maar die mensen hoor je misschien niet zoveel omdat die minder hard roepen?
Aan Kathleen. Jazeker zijn die er. Overigens is het zo dat Marokkaanse meisjes het veel beter doen dan de jongens. Veel Marokkaanse meisje zagen de kansen qua opleiding met goed werk in het vooruitzicht en hebben die gegrepen. Daar wordt ook veel op gewezen in Nederland. En ook zijn er Marokkaanse jongens die hun kansen hebben genomen. Maat ingeburgerd zoals de Turken is de Marokkaanse gemeenschap absoluut niet.
Bedankt voor de verduidelijking! Ik heb de indruk dat er toch wel wat veranderd is sinds ik zelf geëmigreerd ben, ik heb er niet echt een zicht meer op.
Ik heb zelf een tijdje terug beschreven hoe mijn ervaring was met iemand die in de complottheorieën gelooft (https://rafelkath.wordpress.com/2020/10/21/complottheorie/) Daar kon je dus echt geen zinnig gesprek mee voeren. Ik moest vaak denken aan dat citaat van Louis Armstrong: “There´s some folks, that, if they don´t know, you can´t tell them.”
Maar je weet nooit, in zo´n grote groep zijn er misschien toch een paar wier frank valt…
En niets zeggen lijkt me nog altijd erger dan iets zeggen wat niet begrepen wordt.
Maar het is sowieso een heel eng gevoel dat iets wat zo voor de hand ligt, niet begrepen wordt.
Ze jutten elkaar op, op sociale media en maken er een ‘spel’ van.
Zo is dat. Terwijl de gevolgen helemaal geen spelletje zijn…
Hear hear!
Je hebt gelijk, hóe iets gezegd wordt is belangrijk. Doet me denken aan een terrorist die voor hetzelfde geld een vrijheidsstrijder is.
Inderdaad! Woordkeuze bepaalt mee hoe je over iets gaat denken, en hoe je het beoordeelt.
Zo is dat! Onderwerp versus lijdend voorwerp. En lijdend niet alleen in taalkundige zin …
Als er geweld aan te pas komt, is het eerste slachtoffer de waarheid. 😉
Jammer genoeg wel…
Je moet nog weten dat Aboutaleb net weer terug is op zijn post. Hij heeft corona gehad en is kort geleden aan zijn schildklier geopereerd. Hij is net weer begonnen met zijn werk 2 weken geleden of zo.
Verder dacht ik dat ik met positief nieuws dingen kon bereiken en het geweld negeren, maar het gaat te ver. Aanspreken hierop is noodzakelijk en niet meer wegkijken. Het Groene Hilledijk en Beyerlandselaan is hier 5 km vandaan. Ik ga morgen kijken of ik ergens iets kan kopen bij die ondernemers daar als steun.
Wat een goed idee van je!
Hoe is het voor jou om dit allemaal te beleven, wanneer het in je eigen stad gebeurt?
Ik zag het op het internet en kon het maar moeilijk geloven, dat zoiets in Nederland gebeurt..
Als je binnen zit zoals ik dan ervaar je er niets van. Er is juist een noodverordening door Aboutaleb uitgevaardigd voor heel Fijenoord. Dat is het stuk dat loopt van Rotterdam-Zuid tot aan de Erasmusbrug toe. Ik lees dat bekende rappers de straat op gaan om de jongeren aan te spreken ermee te kappen en te voorkomen dat ze echt het centrum van Rotterdam in gaan. Je kunt zelf heel weinig behalve zeggen dat je het stom vindt en zorgen dat je binnenblijft en de volgende dag iets gaan kopen bij gedupeerden of iets bezorgen bij hulpdiensten. Dat wordt ook veel gedaan. Er zijn lokale acties die vandaag overal broodjes kroket en dat soort dingen gingen bezorgen bij de politieposten. Ik wil niet vereenzelvigd worden met die groep relschoppers als Nederlander heel Nederland wordt erop aangekeken natuurlijk. Geweld verkoopt. Er wordt ook gezegd dat alles zoveel mogelijk genegeerd moet worden omdat dit soort rellen ontstaan als een copypast. Ik kan het niet beoordelen. In ons dorp Barendrecht zijn 4 personen aangehouden ivm opruiing.
Dat is knap, dat die rappers de straat opgaan en de mensen zoveel solidariteit tonen. Dat er een warme tegenbeweging op gang komt, doet de weegschaal toch weer naar de goede kant opgaan.
Ben ook blij te lezen dat je er zelf niet zoveel van merkt als je gewoon binnenblijft.
De meeste van de 17 miljoen Nederlanders deugen hoor. Ik zit er nog 5 km vandaan gelukkig.
Weet je waar ik dan het water van in mijn ogen kreeg? De buren en meelevende mensen die de dag erna met borstels en vuilblik en applaus hun steun kwamen betuigen aan de slachtoffers. Zoiets geeft dan weer hoop …
Ja, dat was heel mooi. Dat is ook een manier van zeggen “wij pikken dit niet”, een heel constructieve manier zelfs.
Die vandalen en plunderaars…. Eerst was ik verbijsterd, toen boos, maar uiteindelijk vooral verdrietig. Ik begon er meteen over te schrijven, maar besloot toen toch om het niet te posten. Want alleen lieve mensen lezen mijn blog. En ik wil het achterlijke, sneue gedrag van een paar zielepoten niet in tekst gememoreerd zien op mijn site. Dus ik het probeer het te negeren. Het is onacceptabel, dat is duidelijk, maar wie neemt de verantwoordelijkheid? Ik hou mijn mond maar verder, anders ga ik lelijke dingen zeggen.
Ik ga er vanuit dat er genoeg normale mensen zijn, voor wie het wèl de moeite loont om de wereld te redden. Helaas gaat dat niet voor iedereen op.
En ja, ik ben het helemaal eens met je suggestie dat de daders harder benoemd moeten worden. En tegelijkertijd zou het hele fenomeen relschoppen doodgezwegen moeten worden, ook in de media, ze verdienen geen enkele seconde aandacht… Tja…
Dat zit ik mij nu ook af te vragen, hoeveel aandacht je eraan moet schenken… op zich lijkt het me niet juist wanneer het niet in de media zou komen. Dan krijg je misschien een tegenreactie waarbij ze het nog bonter gana maken om toch maar aandcaht te krijgen, en dan versterk je misschien ook die ideeën van media-manipulatie waar complotdenkers zo van overtuigd zijn. Dus op zich vind ik wel dat het getoond mag/moet worden. Maar dat er dan minstens evenveel aandacht naar de tegenreactie moet gaan. Zoals naar de burgemeester die hen tegenspreekt, de mensen die vrijwillig helpen opruimen, die bij gedupeerde zandelaars gaan kopen.
Enwat volgens mij ook hele belangrijk is: hoe je die arrestaties opvolgt. Het beste wat je kan doen, is daders onder ogen brengen wat hun acties voor gevolg hebben, hen in contact brengen met die handelaars, hen mee laten opruimen, dat soort zaken. En niet in groep, maar apart, zodat ze niet stoer kunnen doen tegenover hun makkers. dat zal niet bij iedereen helpen, maar misschien toch bij een paar.
En ik begrijp dat je het geen plaats wou geven op je blog. Ik heb zelf ook net zitten denken dat ik weer eens iets positiefs moet posten, want het wordt hier de laatste tijd ene beetje te dramatisch 🙂
Ja, lastige keuze, want je wilt ook gewoon schrijvend je hart luchten, en het raakt je wèl…
Dat van meer aandacht geven aan de afkeuring, de helpers, de maatschappelijke afschuw, daar ben ik het helemaal mee eens!
Same discussion onder de reacties bij dit artikel: https://www.bruzz.be/samenleving/vrouw-start-petitie-nadat-ze-bijna-verkracht-werd-aan-jubelpark-zo-kan-het-niet-verder
– ik schrok me kapot. Maar kijk, het follow-up artikel gaat idd dus echt alleen over slachtoffer, alsof het bekomen van een onvermijdelijke natuurramp is of zo. https://www.bruzz.be/videoreeks/dinsdag-26-januari-2021/video-na-bijna-aanranding-jubelpark-preventie-de-beste
Ja joh, er wordt dus NIKS gezegd over: wie zjn in godsnaam die mannen die maandelijk (maandelijks!!) vrouwen lastigvallen in het Jubelpark. Hoe moeilijk is het om een paar agentes undercover werk te laten doen en die gasten op te pakken?
Dat is zo fout he. Zo fout,
ALs je dan verkracht wordt, is het je eigen schuld omdat je geen zelfverdedigingslessen hebt gevolgd. Het is zeker niet de schuld van de gemeeschap en de autoriteiten die niets ondernemen om daders te identificeren en terecht te wijzen.
En toch veranderen de tijden, snel zelfs.
Een paar jaar geleden zou dit, als het al in de media zou komen, benoemd worden als “onbekende man belaagt jonge vrouw” (geen woord zo vaag als het ondefinieerbare ‘belagen’). Of misschien “poging tot aanranding” (ik denk dat de dag binnenkort gaat aanbreken dat er over dat onderscheid en de vage, soms willekeurig aangevoelde grenzen, SERIEUS over gedebatteerd gaat worden).
Nu wordt het taboe-woord benoemd nog voor het gebeurde: ‘poging tot verkrachting’. En dat is het. Al de rest maakt het minder erg klinken dan het is.
We zijn er dus bijna, maar het is inderdaad tijd dat vrouwen/betrokken mannen niet gewoon bang zijn als ze dit lezen (ik werd bang, dit is mijn stad, ik passeer af en toe op die plek – en een artikel rond zelfverdediging versterkt dat gevoel alleen maar: zorg ik wel goed genoeg voor mezelf als ik géén Israëlitische verdedigingstechnieken aanleer?) maar boos en verontwaardigd.
Oh nog eentje als teken dat de tijden veranderen: deze opinie/getuigenis van een jonge vrouw die zag hoe agenten arrestanten aframmelden, is de sterkste die ik dit jaar al las: https://www.standaard.be/cnt/dmf20210127_98219311
Wat een hartverscheurend stuk.
Daar ben ik zo van onder de indruk..
Laten we dus maar blijven schrijven, en spreken en denken over racisme en seksisme, ook in België…
Pingback: Stappen nemen om te leven – Jeshuaist