Hoe Gabriel García Márquez stopte met roken

Op de wc ligt hier altijd het “boek van het jaar”: dat is een kloefer waar ik een heel jaar in bezig ben voor ik het eindelijk uit heb. Dit jaar is het Vivir para contarla, de autobiografie van Gabriel García Márquez (in het Nederlands: Leven om het te vertellen). Daarin heb ik net gelezen hoe deze Colombiaanse nobelprijswinnaar stopte met roken. Dat stukje wil ik graag met jullie delen, omdat er een sterk voorbeeld in staat van de kracht van beeldspraak. Dus hierbij, in eigenhandig geschreven vertaling:

“Vanwege de longonsteking hadden ze me verboden te roken, maar ik rookte verder in de badkamer, alsof ik me verstopte voor mezelf. Toen de dokter erachter kwam, sprak hij me er op een ernstige toon over aan, maar ik kon hem niet gehoorzamen.

Toen ik nog in Sucre woonde, en probeerde zonder onderbreking de mij toegezonden boeken te lezen, stak ik al de ene sigaret aan met het gloeiende stompje van de andere, en hoe harder ik probeerde te stoppen met roken, hoe meer ik rookte. Ik kwam op een punt waar ik vier pakjes rookte per dag, maaltijden onderbrak om te roken en de beddenlakens verbrandde door in slaap te vallen met een aangestoken sigaret. De angst voor de dood wekte me op elk willekeurig uur van de nacht, en enkel het roken hielp me haar te verjagen, totdat ik besloot dat ik liever zou sterven dan te stoppen met roken.

Meer dan twintig jaar later, toen ik al getrouwd was en kinderen had, rookte ik nog steeds. Een arts die een foto van mijn longen bekeek, zei me verschrikt dat ik twee of drie jaar later niet meer zou kunnen ademen. Toen kwam het zo ver dat ik, dodelijk geschrokken, urenlang bleef zitten zonder iets te doen, want ik kon niet lezen, geen muziek beluisteren of praten met vrienden of vijanden zonder te roken.

Op een avond tijdens een etentje in Barcelona legde een vriend die psychiater is aan de anderen uit dat tabak waarschijnlijk de verslaving is die het moeilijkst valt uit te roeien. Ik waagde het hem te vragen wat daar de onderliggende oorzaak van is en zijn antwoord was van een huiveringwekkende eenvoud.

-Omdat stoppen met roken voor jou gelijkstaat aan het vermoorden van iemand die je liefhebt.

Het was een inzicht dat meteen ontvlamde. Ik heb nooit geweten waarom en het ook niet willen weten, maar ik duwde de sigaret die ik net aangestoken had uit in de asbak, en sindsdien heb ik er, zonder verlangen of spijt, geen enkele meer gerookt voor de rest van mijn leven.”

Advertentie