Er stonden een paar interessante opmerkingen in de commentaren op mijn vorige post, die mij wat dieper hebben doen nadenken over wat er komt kijken bij het voornemen een jaar lang niets voor jezelf te kopen. Hier een paar van die bedenkingen:
*Het is absoluut niet mijn bedoeling om mezelf te profileren als een soort martelaar die zichzelf alles ontzegt. Als ik echt de non-consumptie-held had willen uithangen, dan had ik mezelf geen tijdspanne van een jaar opgelegd, maar mezelf voorgenomen nooit nog iets nieuws te kopen (heroïek kan altijd een beetje drama gebruiken). Dan had ik niet al meteen in januari onderbroeken gekocht (hoewel helden duidelijk degelijke onderbroeken dragen over hun maillot heen) en een mooie map en een vest waarvan ik niet weet of ik die ooit wel zal dragen-maar-er-staan-zo´n-schoon-bloemekes-op. Ik geloof ook op geen enkele manier dat ik op mijn eentje het milieu ga redden door mezelf alle leuke dingen in het leven te ontzeggen. Dat is dus ook niet waar ik mee bezig ben, denk ik.
*Desaniettemin gaat dit experiment wel over iets niet doen. En iets niet kopen wordt in onze maatschappij heel snel gelijkgesteld aan jezelf iets ontzeggen. Maar zo zie ik het niet. Als ik op het punt stond iets te kopen, en ik besef nadien dat ik dat product inderdaad niet nodig had, dan heb ik mezelf net een kado gedaan door het niet te kopen. Want dan heb ik geld en fysieke ruimte over om iets aan te schaffen waar ik wel wat aan kan hebben. Het betekent ook: geen extra ballast. Ergens is het een zoektocht naar materiële efficiëntie.
*Ik ben ook geen anti-materialist, ik hou juist heel erg van mooie spullen, vooral wanneer ze van degelijke makelij en duurzaam zijn, en ook nog eens goed van pas komen. Zoiets vinden kan mij echt zeer gelukkig maken, en die voorwerpen koester ik dan ook. Misschien dat ik net daarom zo´n probleem heb met onze consumptiemaatschappij, omdat er nog maar weinig respect voor de makers en het materiaal te vinden is.
*Ik vind het super dat deze posts zoveel aandacht krijgen, want dat betekent dat het toch iets is waar we allemaal mee bezig zijn.
Kattebelletjes 
Geldbestedingsgedrag is iets dat heel ons leven constant verandert. Er was een tijd waar wij elke frank (later: elke Euro) moesten omdraaien vooraleer die uit te geven, vandaag is die er (gelukkig?) niet meer en kunnen we al eens zonder nadenken ietsje meer besteden aan het genot van een versnapering op een terrasje, of het kopen van een kledingstuk die we misschien maar één keer zullen dragen,… Ook al doen we dit laatste dan bijvoorbeeld in de solden. Elk maakt dit uit voor zichzelf binnen de eigen mogelijkheden of voorkeuren.
Dragen helden hun onderbroeken over hun maillot heen? Dan moet ik dringend een maillot kopen (want bezit die niet). Misschien publiceer ik eens een fotootje van dit (waarschijnlijk) fantastische uitzicht in een logje van me.
Het gaat mij dit jaar echt wel alleen om minder spullen, niet om minder geld geven aan diensten ofzo. Ik denk dat we net juist vaker uit eten gaan, kwestie van de lokale economie te steunen na die opdoffer die ze van corona gekregen hebben. En meer naar de cinema, dat wil ik ook doen -ook geen straf 🙂
Goed bezig! Dat ‘lokale economie steunen’ kennen we ook – we hebben de voorbije zomer de corona-schade op dat gebied volledig ingehaald.
Met de consumptiemaatschappij heb ik ook veel moeite. Ik probeer veel te hergebruiken. Een jaar geen kleding kopen dat deed ik al eens. Wij rijden een auto met 370.000 km op de teller met deuken en butsen. Apparatuur wordt eerst ter reparatie aangeboden en pas vervangen door nieuwe als het echt kapot is. Ik ben lid van de bieb ipv dat ik boeken zelf aanschaf. En ik zou het prima vinden om leengeld aan auteurs te betalen. Ik mag van mezelf niet zomaar wol of ander creamateriaal kopen. Dat is mijn zwak gebleken. Dat wat ik aanschaf daar moet ik binnen een jaar wat mee of van maken.
Ja, dat was eigenlijk een van de belangrijkste redenen waarom ik dit jaar niets nieuws wou kopen: om eerst eens alles op te gebruiken wat ik al had 🙂 Ik heb ook zo´n zwak voor knutselmateriaal. Dus ik moet echt eerst eens werk maken van het opgebruiken wat ik al heb alvorens de lade bij te vullen.
Hetzelfde voor boeken, ik ben nu alles aan het lezen wat ik al heb alvorens er nieuwe aan te schaffen (er zijn altijd wel boeken die ik echt wil kopen omdat ik ze hier in de bib niet kan vinden, en omdat ik er ook graag in onderlijn enzo). De boeken die ik echt niet wil houden, geef ik dan wel door naar de bib.
Dat is wel een goed idee van dat leengeld, een beetje zoals auteursrechten voor muziek eigenlijk?
Oh wat sluit ik me van harte aan bij je uitspraken! Binnenkort weer eens één van mijn vele overdenkingen hierover posten… Het ervaren van vreugde in je leven, dat is toch uiteindelijk het doel, en het is jammer als we blijven hangen in een gedachte dat we geld moeten verdienen om dingen te kopen, dat is omgekeerde wereld…🙃 En bewust kopen of niet kopen, dat is een prima begin, dat doe ik ook (soms nog wel met een schuldgevoel, dat wel). Sowieso voor het milieu en onze planeet, maar ook om los te komen van het consumptiegedrag dat ons wordt opgedrongen.
❤