Ik heb geen abonnement op de Standaard, dus de meeste artikels op de site kan ik niet lezen. Maar af en toe scroll ik eens door de krantenkoppen, en daar las ik afgelopen zondag deze inleiding:
“Het ziet ernaar uit dat Spanje het eerste land wordt met menstruatieverlof. Een nieuwe generatie vrouwen wil niet langer discreet zijn over maandstonden, ook niet op de werkvloer. Is de mens gebaat bij dat menstruatiefeminisme?“
En ik dacht: menstruatiefeminisme?
What the f*ck?
Hier zit een van die “nieuwe generatie” vrouwen die niet langer “discreet wil zijn” over maandstonden, zélfs niet op de werkvloer (moest ik mij daarop begeven). Een van mijn “menstruatiefeministische” strategieën is deze: ik zeg niet eens meer dat ik mijn regels heb. Ik zeg dingen als: “vandaag moet ik het wat langzamer aan doen, want ik heb behoorlijk wat bloed verloren.”
Dan kijken mensen soms een beetje verschrikt, zeggen ze: oei, bloed verloren? Gaat het?
En dan zeg ik: ja hoor, maar wel wat moeilijker dan anders. Want ik heb mijn regels.
Dan zie ik de meeste vrouwen begrijpend knikken.
Ik ben overgestapt op die bloederige inleiding, want als ik meteen zeg “ik heb mijn regels”, dan krijg ik nooit een “oei, gaat het?” en wordt er ook geen rekening gehouden met het feit dat ik op dat moment zwakker ben dan normaal en minder goed kan presteren.
Maar eigenlijk is dat geen “menstruatiefeminisme”, eigenlijk is dat gewoon de zaken benoemen zoals ze zijn. De helft van de wereldbevolking beleeft gedurende het grootste deel van hun leven maandelijks een paar dagen waarin ze bloed verliezen, buikrampen hebben, en met nog een aantal andere problemen af te rekenen krijgen die afhankelijk zijn van persoon van persoon. Voor menstruerende mensen is dat maandelijkse kost, maar o wee als je erover durft praten. Dan ben je kennelijk een “menstruatiefeminist”. En al helemaal wanneer je dat enge, bloederige onderwerp durft aansnijden op de werkvloer. Op de wérkvloer! Stel je voor.
Zelf krijg ik mijn pijnlijke uterus nog wel op de metro gesleept, wanneer ik tijdens “die tijd van de maand” ergens heen moet, maar ik ken vrouwen die gedurende de eerste dagen van hun regels lijkbleek en onder de pijnstillers naar hun werk moeten. Ik zie niet in waarom mensen die openlijk praten over die pijn en het recht opeisen daar een doktersbriefje voor te mogen vragen het label “menstruatiefeminist” opgekleefd moeten krijgen.
Ik hoor wel eens zeggen dat we in België al lang de gelijkwaardigheid tussen man en vrouw bereikt hebben, maar zolang we niet openlijk en op een volwassen manier kunnen praten over maanstonden zonder dat daarbij de labelmaker van het patriarchaat wordt bovengehaald, zou ik er niet van uitgaan dat we er al zijn.
En om te antwoorden op die vraag van De Standaard: ja, álle mensen zijn gebaat bij feminisme. Zowel bij menstruatiefeminisme, bh-feminisme, veganistisch feminisme, klimaatfeminisme, antiverkrachtingsfeminisme, antiloonklooffeminisme en alle andere soorten feminisme die machistas met een hang naar neologismen ons nog naar het hoofd willen slingeren.
Laat maar komen, die etiketten.
Dan leggen we een plakboek aan.
Kattebelletjes 
Dik gelijk!
Da’s gesproken! 👊
Antony, je reactie was in de spam terechtgekomen! Geen idee waarom, ik heb net een hele hoop reacties van verschillende bloggers uit de spam moeten vissen…
Och allez, ik vond het al raar dat mijn reactie telkens verdween … Na drie pogingen gaf ik het op. 😆
Dan hebt ge toch nog lang geprobeerd 😉
Da’s gesproken!
Is dat menstruatiefeminisme dan bedacht door die machisos?
Ik heb er geen bewijs voor, maar ik vermoed van wel. Ik kan me niet voorstellen dat ik mezelf tot “menstruatiefeminist” ga bombarderen omdat ik over menstruatie praat. Alsof mannen die over prostaatproblemen praten zichzelf “prostaatactivisten” gaan noemen.
Mij klinkt het als een tern die verzonnen is om er een beetje lacherig over te doen.
Dat menstruatiefeminisme is zeker bedacht door die machistas.
Ja, als je erop begint te letten is het echt eng hoe gemeen subtiel het spel gespeeld wordt. Alles om vrouwen die voor hun rechten opkomen toch maar als een stel hysterische wijven te kunnen afschilderen.
Dat bedoel ik. We moeten echt eens van het patriarchaat af.
Precies dat. We moeten echt eens van dat patriarchaat af.
Amen!
Marieclaire, je reacties waren in de spam terechtgekomen! geen idee waarom, wordpress doet raar…
Da’s gesproken!
Haha, ik zie dat mijn reactie er nu 3x in staat. Om maar te zeggen: da’s gesproken! (Damn you (free) WordPress!)
Ook een manier om extra veel reacties op mijn posts te krijgen natuurlijk, haha 🙂
Yep, I see what you did there.
Was niet expres hoor 😀
Maar het is wel makkelijk!
(Voilà, weer eentje)
Oh ja! Zelfs onder vriendinnen lijkt het soms taboe te zijn om naar je maandstonden te verwijzen en ik begrijp dat niet goed. We hebben dat toch allemaal? Ik had vroeger vreselijke krampen, nu is het eerder alle dagen van die week hoofdpijn en me voor de rest opgezwollen en zweterig voelen. Vreselijk. Ik zeg dan gewoon dat ik migraine heb, dat wordt op het werk aanvaard als excuus, al mag je dat ook niet teveel gebruiken of er komt commentaar… Moesten mannen hun maandstonden hebben, dan was er overal ter wereld verlof voor. Zo simpel is het.
Alle dagen van die week hoofdpijn? Oef, da´s ook geen lachertje…
Ik heb de indruk dat Spaanse vrouwen er onder elkaar wel makkelijker over praten; Spanjaarden (of alleszins Valencianen) praten sowieso wel makkelijk over alles wat met het lijf te maken heeft.
En ja, hoe zou de wereld eruitzien als mannen ook regels hadden en kinderen konden baren? Die vraag zou nog eens een boeiend science-fiction boek kunnen opleveren 😉
Deze maand had ik maar 4 dagen hoofdpijn, het was zowaar draaglijk!
“maar” vier dagen…
Als je zin hebt om eens iets te proberen onder de noemer “baat het niet, dan schaadt het niet”: ik heb de laatste tijd heel veel goeds gehoord (van verschillende vrouwen) over gember. Verse gember kopen, daar een blokje van twee centimeter ofzo afsnijden, dat schillen, raspen, en dan die geraspte gember gebruiken om thee van te zetten.
Werkt ontstekingsremmend, en mij lijkt het ook met mijn hoofdpijn te helpen…
Interessant! Al vind ik gember echt niet lekker… Ik neem soms wat magnesium bij, dat helpt wel voor een aantal klachten.
Ik ben wel blij met de openheid over menstruatie en ander hormonaal ongemak zoals overgangsklachten. Veel mannen hebben geen idee anders waar je last van hebt. Nu wordt er tenminste rekening mee gehouden. Labels plakken is verder lastig in allerlei opdrachten.
Ja, ik ben ook blij dat die openheid zich ook uitstrekt tot praten over de overgang! Nu heb ik tenminste een beter idee van wat me te wachten staat, want tot voor een aantal jaar was dat eigenlijk één groot mysterie. En je kan toch maar beter weten waaraan je je kan verwachten.
Onze huisarts (ten tijde van mijn zwangerschappen en bevallingen) zei altijd: “Als kinderen krijgen om de beurt moest gaan, dan zouden er niet veel huishoudens met 3 kinderen zijn”. Bij uitbreiding (en rekening houdend met het feit dat mannen over het algemeen heel kleinzerig zijn) zou ik wel eens willen zien hoeveel er nog maandelijks van hun theater maken als er een vrouw over haar regels klaagt.
Ik heb zitten denken: hoe kan je duidelijk maken hoe het voelt? Voorlopig is mijn plan om de volgende keer dat mijn man buikgriep heeft, te zeggen: en nu moet ge u voorstellen dat ge ook nog bloed moet gaan geven. Misschien geeft dat een beetje een idee 😉
Nog geen slechte vergelijking!
Ik denk dat de rariteiten de laatste tijd zowat overal zijn hoor, laatst vertelde mijn Bulgaarse buurvrouw dat ze bevallingsverlof krijgt van haar werkgever, omdat haar hond moet bevallen… Wij stonden er met véél verwondering naar te luisteren én gij als gewonen Belg krijgt met héél veel moeite een dag verlof als er iets ernstig voorvalt.
Amai, wat een vooruitstrevende werkgever!
Ja, dat vond ik ook, die liggen hier in België ook niet op elke hoek van’t straat…
Ik hoorde ook dat Bulgaarse vrouwen 4 jaar van de arbeidsmarkt zijn , als ze zwanger zijn/ bevallen. Stiekem hoop ik toch voor hen dat het een keuze is, en niet omdat er geen opvang is. Vrouwen worden dus systematisch vervangen bij zwangerschap.
Ook niet erg feministisch, want je kan vaders dan evengoed van de arbeidsmarkt halen… Het zijn ook hun kinderen!
Ook over overgangsklachten moet blijkbaar gezwegen worden. Soms wordt wat lacherig gedaan over een vapeurke, maar het is vaak een heel vervelend misselijkmakend gevoel.
Misselijkheid bij de zwangerschap wordt aanvaard, maar OH wee als het over maandstonden gaat.
Misselijkheid is echt zo´n rot gevoel… Dat herinner ik me nog van mijn zwangerschap (heb toen ook de eerste maanden moeten overgeven), dat ik dacht: we vergeten altijd hoe afschuwelijk het is om misselijk te zijn, totdat het zover is.
Dus je kan ook last hebben van misselijkheid tijdens de overgang? Dat wist ik dus ook niet…
Die tijd komt nog wel😉
Oh dear!
Met deze strijdvaardige blogpost sla je weer de nagel op de kop. Ik kan niets anders zeggen dan: Amen!
Thank you, sister 🙂
Overgangsfeminisme… men spreekt enkel over vapeurs… maar er zijn zoveel andere klachten en zaken die nooit meer hetzelfde zijn als je gemenopauzeerd bent. Dingen waarvan ik het bestaan niet wist. Nu helaas wel.
Wat zijn de dingen die je het meest verrast hebben. of die je het minst verwacht had? (kan zowel positief als negatief zijn)
Positief: geen menstruatie meer!
Negatief: die oven in je lijf die te pas en te onpas aanslaat van 0 naar 200 graden. Maar nog meer de angstgevoelens, nervositeit, prikkelbaarheid. Gewichtstoename. Een soort verlies van jezelf, van je aantrekkelijkheid, je seksualiteit (het grootste maar niet onbelangrijk taboe).
Gelukkig zijn er de bio-identieke hormonen! Ik raad het iedereen aan. Scheelt een hoop ellende.
Vergeet ook je goddelijke lijf: verdikken, verslappen, etc, maw de ouderdom zet onherroepelijk in. Menopauze is geen pauze, het is voor de rest van je leven. De eierstokken verschrompelen en drogen op. De hormonen stoppen ermee. Met alle gevolgen vandien.
Oef… Menopauze ist kein ponykampf, dat is dus wel duidelijk…
Dan zou ik precies veel liever die menstruatiepijn houden!
Wat zijn bio-identieke hormonen precies?
Bio-identieke hormonen zijn hormonen die dezelfde identieke chemische samenstelling hebben als hormonen die door het lichaam zelf worden maakt. Dit in tegenstelling tot synthetische hormonen die weliswaar op de hormonen die van nature door het lichaam zelf worden gemaakt lijken, maar het dus niet zijn. Je hoeft de oestrogenen zelfs niet te slikken zodat er geen gevaar is op trombose. Een dagelijks drupje uitwrijven op je arm volstaat om minder of geen opvliegers te hebben. De progesteron moet je wel slikken, maar daar slaap ik dan ook goed van. Het is door gebrek aan progesteron dat zoveel vrouwen in de menopauze zo slecht slapen. Het voordeel van deze hormonen is dat ze zeer laag kunnen gedoseerd worden en aangepast aan je noden. In Nederland is men er nog niet overal mee vertrouwd en/of vertrouwt men het niet. In België kan je tegenwoordig bij iedere gynaecoloog hiervoor terecht. Het zou zelfs beter voor je zijn. Ik zie het wel aan mijn huid dat ik minder snel verouder. Ook beschermt het tegen botontkalking. Allemaal zaken die anders onoverkomelijk zijn als je geen oestrogeen en progesteron meer aanmaakt.
Je kan er hier meer over lezen: https://uzletters.uzgent.be/uzl-146-maart-april-mei-2021/in-de-praktijk-menopauze
Dat klinkt veelbelovend… Bedankt voor de informatie en de link!!
Ik wou dat ik iets zinnigs kon toevoegen aan al de reacties op dit stukje, maar moet me beperken tot het feit dat ik mijn schat in haar moeilijke periodes zoveel mogelijk heb proberen te steunen.
Wat een zeer mooie en zeer zinnige toevoeging is!
Even meegeven dat ik hier niet kwam lezen en dus geen commentaar te geven heb 🙂
😀
En wij hebben uw reactie NIET gelezen, laat dat duidelijk zijn!
Ik denk wel dat de discussie ingewikkelder is als dat. Je hebt dan weer een aantal gatachterlijke werkgevers die geen vrouwen willen aanwerven of promoties geven omdat ze maandstondverlof zouden kunnen nemen.
Dat is nog een andere discussie natuurlijk. Maar dat is iets waar de overheid dan in kan bijspringen he. Als je ziet hoeveel regeltjes en achterpoortjes er gemaakt kunnen worden voor dingen die veel minder belangrijk zijn, dan moet er daar toch ook een mouw aan gepast kunnen worden.
Pingback: De naakte waarheid | Samajatalk
“de labelmaker van het patriarchaat”
Moest ik u dit live horen vertellen, de vonken spetterden in het rond. En groot gelijk heb je!
Duizenden jaren onderdrukking inhalen ook.
Ik heb eindelijk weer eens een vrouw als nieuwe collega, ze werkt bij de arbeiders. We zoeken er nog een. Ze zei dat die dan wel tegen een vrouwelijk teamlid moet kunnen (om maar te zwijgen over dat ze waarschijnlijk ploegleider gaat worden eens ingewerkt). Er werd niet op ingegaan. Ik dus: “dat is dus echt wààr he, dat er nog altijd mannen zijn die zeggen “pfft, een vrouw!” en dan weglopen.” Toen zei er eentje dat dat niet het typische arbeidersprofiel is dat we willen aantrekken.
Ik hoop het maar.