… heeft de uitgever laten weten dat het boek uitgegeven zal worden in februari 2023. Dus verschuiven we de datum, en zullen we eind augustus nog eens beginnen nalezen (voor de 5000e keer) (zo goed is dat boek, dat ge het moeiteloos 5000 keer op twee jaar tijd kunt lezen zeg, stel u voor).
… heb ik een vertaaljobke gekregen – jeej! Tijdelijk, maar ik ben er zeer blij mee. Daarmee dat bloggen er dezer dagen niet vaak meer van komt.
… heb ik ook wat zangles gegeven. Aja, want ik ben sinds kort ZELFSTANDIGE! Hoe we dat gaan bolwerken, dat zullen we nog wel zien, maar wie niet waagt… En uiteindelijk is dat vooral een kwestie van anderen betalen om uw paperassen in orde te brengen, nietwaar? En op de één of andere manier aan voldoende centen geraken om die anderen te betalen. Ah ja, en uw belastingen (detail). Met zangles geven gaat dat niet lukken, zoveel is al wel duidelijk. Met vertaalwerk erbij? Wie weet…
… is het hier zéér, zéér warm, maar dat is natuurlijk geen verrassing. Ik vermoed dat jullie daar in het noorden zwaarder aan het afzien zijn, gewoon omdat ge het minder gewoon zijt? En ondertussen branden de bossen af, worden er heelder gemeenschappen geëvacueerd, worden in kurkdroog Frankrijk de wichelroedes bovengehaald, en smelt in het Verenigd Koninkrijk den tarmac. Idee voor een Humo-artikel: “Hoe zou het zijn met… de klimaatontkenners?”
En toch: allemaal een heel fijne vakantie gewenst!
Kattebelletjes 
Ik ben blij voor je, voor het boek dat er eindelijk komt, je job en het statuut als zelfstandige 🙂
Héél wat veranderingen en héél wat stof om over te bloggen 😉
Dikke proficiat en knuffel van me 🙂
Dankjewel Wildcard!
Maar of dat boek er echt komt, dat zal ik pas geloven als ik heb ook echt in handen heb 😀
ja, kan ik me inbeelden, zo niet, dan kan ik je nog wel een leuke uitgeverij aanbevelen 😉
Oja? Welke had je in gedachten?
Een Belgische, stuur ik je dan wel per mail door 😉
Je zou er toch de kozijntjes van krijgen dat die uitgave weer eens uitgesteld is, het lijkt erop dat ze wachten tot je de Nobelprijs literatuur in één keer kunt op zak steken.
Het zelfstandigenstatuut is een sprong in het duister waarover je goed zult nagedacht hebben. Veel succes ermee!
Ja, ik heb er bijna twee jaar over nagedacht, het idee vaak van me afgeschoven, maar uiteindelijk bleef het terugkomen. En toen ik uitzicht kreeg op een andere opdracht (waar ik binnenkort aan ga beginnen), dacht ik: nu zijn de excuses op…
Het bevalt me voorlopig wel goed, het is fijn om nu echt bij “de grote mensen” te horen en zelf de touwtjes in handen te hebben. Ik heb ook al veel bijgeleerd 🙂
Ik wens je succes op vele vlakken, die stuk voor stuk heel leuk en spannend lijken.
AL mag het natuurlijk niet té spannend worden, maar liever dat dan me vervelend 🙂
Dankjewel, lieve Omabaard!
Succes met je zelfstandigenstatuut. Beginnen met één opdracht en langzaam verder bouwen. Zo heb ik dat ook gedaan, uiteindelijk meer dan twintig jaar.
Super! Ja, dat dacht ik ook, mezelf tijd geven om alles op de sporen te krijgen. Naar het schijnt is het ook normaal dat je de eerste jaren amper uit de kosten geraakt? Gelukkig werk ik van thuis uit dus is het risico heel beperkt en vraagt het weinig investering.
Hoe kijk jij terug op je jaren als zelfstandige?
Bij mij was het van ‘moeten’ omdat het bedrijf waar ik werkte ophield te bestaan. De zoon van mijn toenmalige baas heeft me eigenlijk op weg geholpen. Die werkte al met freelancers en bood me vertaalwerk aan, maar wel op zelfstandige basis. En via hem kreeg ik ook werk aangeboden van vrienden van hem. Ik heb van alles gedaan op administratief vlak. Op den duur volledige boekhoudingen.
Ik heb daar echt mijn broek niet aan gescheurd. Ik had, buiten een computer, geen kosten gemaakt want ik werkte ofwel op locatie bij de opdrachtgever of van thuis. Dat gaf als bijkomend voordeel dat ik een gedeelte van ons huis kon inbrengen als onkost. Boekhouding en driemaandelijkse aangiftes deed ik zelf dus ook die kost was beperkt.
Na korte tijd wist ik al dat ik nooit meer voor een baas wilde werken. De vrijheid die ik had was onbetaalbaar. Er waren stille periodes maar er waren ook periodes dat ik zoveel aanbiedingen had dat ik kon kiezen of ik iets al dan niet aannam.
Ik heb het 20 jaar met veel plezier (meestal toch) gedaan.
(Sorry voor de lange post).
Da´s fijn om te horen, dat het zo´n positieve ervaring voor je was! Ik vind het ook heerlijk, dat gevoel van mijn eigen baas te zijn. En als je dan nog zelf je boekhouding kan doen, is dat natuurlijk helemaal meegenomen!
Oh, en hier moet je je nooit excuseren voor de lengte van je post hoor. Een verhaal moet altijd zoveel plaats krijgen als het nodig heeft!
Succes met de sprong naar zelfstandige! Ik ben blij om te horen dat er toch een reactie van de uitgever kwam, ook al is de releasedatum misschien niet wat je graag had gewild…
Ik denk dat februari ideaal is, omdat het boek zich in februari-maart-april afspeelt, maar ik had het dus graag al op de martkt gezien in februari 2022. Maar misschien heeft het wel net voordelen dat er een jaartje vertraging op zit? Dat weet je uiteindelijk nooit he…
Dankjewel voor de wensen 🙂
Ik was het me al een tijdje aan het afvragen hoe het met jou zou zijn. En was al eens komen piepen of ik misschien iets gemist had. Je uitgever stelt ons geduld wel heel erg op de proef hè.
Haha, zelfstandige, ik begrijp helemaal wat je bedoelt want ik ben het nu ook (in bijberoep). De boekhouder betalen, belastingen betalen en wat schiet er over voor jezelf? Zjust niks! Schrijvers zijn arme luizen jong… 😉
Haha, zo is dat! tenzij je Dan Brown of J K Rowling heet… Maar gelukkig betekent het dat ik nu vanalles kan doen, en voor vanalles facturen sturen 😉 Heb me ingeschreven als schrijver, journalist en kunstenaar, dus ik kan desnoods nog altijd leren schilderen he 😀
Hoe gaat het ondertussen met de verkoop van jullie boek? Heb je er echt niets aan overgehouden…?
Wat heerlijk dat het toch nog goed komt met het boek. Laat je eigen stijl niet wegredigeren.
Ik hoop inderdaad dat het nog goed komt, maar ik denk dat het nog best wat voeten in de aarde zal hebben voor het echt in de winkels geraakt. Maar soit. Geven de bomen die ge het meest moeten gieten nadien niet de grootste vruchten? Bestaat er zo een spreekwoord?
Naast verbeelding en gevoel voor taal heeft een schrijver vooral volharding nodig. Hou vol, Kathleen! Ik kijk alvast uit naar je boek!
En veel succes in de GroteMensenWereld! Ganbatte!
Merci Raya!
En ja, jarenlang geduld… Wat een olifantendracht!!
Oh, gelukkig is er dan wel een nieuwe datum!
Ik begon me al ongerust te maken over de blogstilte, maar gelukkig ben je gewoon druk met voor jezelf werken… wat goed, en wat leuk! Ik lees ook in de reacties hier dat meer mensen zelfstandig vertalen en dergelijke. Ik heb iets soortgelijks gedaan in het verleden, maar het vertaalwerk was moeilijk te scoren voor mij (de zangles niet, die bracht altijd vanzelf nieuwe klanten?!). Uiteindelijk toch maar ook uit de muziekwereld gestapt en een ander vak in, om er iets meer aan over te kunnen houden. Maar ik zou het eigenlijk best wel weer eens willen proberen (al weet ik niet hoe ik aan werk moet komen dat enigszins betaald wordt)… Het kriebelt gewoon als ik jouw verhaal lees! Heel veel succes, en je kunt in ieder geval trots zijn op jezelf. 🍀🏆
En wanneer kan ik dat boek nou bestellen…?😁
Wat dat boek betreft; dat wil ik echt in februari 2023 in de winkels. Dat zou ideaal zijn, want het verhaal speelt zich af in februari-maart-april 2020. Laat ons hopen dat dat lukt…
En jij was dus succesvoller als zangleerkracht dan als vertaler? Dan wil dat zeggen dat je toch wel een erg goede zangleerkracht bent!
Ik vond het op zich wel leuk om te doen, maar voelde me er ergens toch wat onzeker bij. Dan merk ik dat ik veel sterker in mijn schoenen sta als het op schrijven aankomt, al heb ik daar de afgelopen weken ook nog erg veel in bijgeleerd.
En zo leuk om te lezen dat jij het nu ook weer voelt kriebelen! 🙂 Wie weet komt daar nog iets van…?