Omdat ik een vriendin had in het Verenigd Koninkrijk, waar ze een beetje voorstonden met dat soort dingen, was ik een van de eersten in mijn Vlaamse vriendenkring die een Facebook-profiel had. Dat was in 2007.
Een paar jaar lang was ik een vrolijke gebruiker. Tijdens de eenzame jaren als jonge moeder en kersverse migrant was de app zelfs een van de weinige poorten waarlangs ik nog contact had met anderen. Maar het was niet het soort contact dat een post-natale depressie kon verhinderen of genezen.
Rond 2013 begon ik me bewust te worden van hoeveel tijd de app opslorpte. Ik had toen nog geen smartphone en checkte Facebook enkel op de computer, maar zelfs daar kon er tussen het openen en het sluiten van de Facebookpagina makkelijk een half uur verdwijnen, en vaak zelfs meer. Ik merkte ook hoe makkelijk ik meegesleept werd in het delen en becommentariëren van nieuws. Het voelde bijna als een morele plicht me in maatschappelijke discussies te mengen, maar het slorpte tijd op, want er kwam geen eind aan. En maakte mijn bijdrage uiteindelijk wel iets uit? Tijdens de jaarsovergang naar 2014 kwam er voor het eerst “met Facebook stoppen” op mijn lijstje met goede voornemens te staan.
Maar met Facebook stoppen, zo ontdekte ik algauw, was niet iets wat je met een vingerknip voor elkaar kreeg. In het menu stond geen knop om je account te verwijderen (tegenwoordig staat die er wel, zij het goed verstopt). Bovendien vond ik het leuk om de commentaren van anderen op mijn teksten en foto´s te lezen, en ook: stoppen met iets waar je elke dag mee bezig bent, dat gaat niet vanzelf. Zoals elke roker, drinker en gokker weet. Wat natuurlijk des te meer reden was om het wel te doen. Dus herhaalde ik met nieuwjaar 2015 het voornemen van twaalf maanden eerder.
Toen begon Facebook ook de locaties van de gebruikers te delen en weer te geven wie wanneer online was, waarmee ik de adem van Big Brother in mijn nek voelde. Dat was voor mij de druppel. Toen heb ik mijn account definitief verwijderd.
Het vreemde was: ik had acht jaar lang bijna dagelijks (of toch wekelijks) Facebook gebruikt, maar zodra ik ermee stopte, miste ik het niet. Geen moment.
Maar zo makkelijk raak je niet uit de Facebook-klauwen. Twee jaar geleden (ik kreeg ondertussen de tweedehands smartphones van mijn man toegeschoven) maakte ik uit pure nieuwsgierigheid en aangetrokken door het visuele aspect van het medium een Instagram-account aan. En terwijl ik daarmee bezig was, zag ik dat Instagram ook tot de Facebook-groep behoort, net zoals Whatsapp. (*).
Daar kon ik niet mee lachen. En waarom precies, zal ik in een volgende post uitleggen.
(*) Om helemaal correct te zijn: Facebook, Inc. heet tegenwoordig Meta Platforms, Inc.
Kattebelletjes 
Wat een cliffhanger, wat doe je ons aan? En, ben je al over op Signal? (Kan hetzelfde als Whatsapp, maar dan veiliger)
Ik ben net overgestapt!
Het voelt echt heel geruststellend aan. Ik ga eens kijken hoe ik daar in deze reeks reclame voor kan maken…
Erg herkenbaar, Kathleen. Ik ben na dertien jaar nog steeds een ‘vrolijke gebruiker’. Maar ik vervloek het medium evenzeer omwille van het tijdsverlies. Sinds september heb ik de app wel van mijn smartphone verwijderd. Hierdoor heb ik mijn gebruik beter onder controle (zoals een verslaafde dat zegt).
Ja, dat heb ik ook met een paar apps gedaan. Het is toch beter sommige dingen alleen op de computer te hebben, want die heeft een vaste plaats en die zet je uit. Het probleem met de msartphone is dat je hem overal mee naartoe neemt, dus hem ook overal kan checken.
Eigenlijk is het een heel erg invasief instrument.
Telegram schijnt ook veilig(er) te zijn. En het is grenzeloos: ik kreeg in mei een berichtje: “XX heeft nu ook Telegram”. Alleen was XX al in januari overleden. Je kan dus met telegram communiceren met het hiernamaals….
Dat is goed om weten!
Ik probeer nu Signal te gebruiken, dat is het allerproperste, maar het enige probleem is dat er nog maar weinig mensen het gebruiken.
Pff, ik zit momenteel nog in de ontkenningsfase van mijn verslaving 🤪
😀
Als ge beseft dat ge in de ontkenningsfase zit, dan leunt ge toch al dicht tegen de volgende fase aan, denk ik 😉
Ik ben benieuwd naar je volgend stukje. Ik herken trouwens veel van wat je schrijft. Ik ben wel Facebook-lid gebleven maar mijn bijdrages zijn totaal veranderd. Ik kom er nog wel een keertje op terug.
Ik bdn benieuwd jouw ideeën en ervaringen hierover te lezen! Zet je een link in de commentaren hier, moest je er iets over schrijven? Want ik mis soms blogposts omdat ik niet heel regelmatig mijn reader check.
Bij mij net het omgekeerde. Op het eind van mijn werkcarrière heb ik heel wat collega’s toegevoegd aan mijn FB-profiel. Heel blij dat ik dit gedaan heb, want op die manier blijft er nog contact met die mensen (wat anders helemaal het geval niet meer zou zijn geweest).
ja, als je anders geen contact meer hebt, is het natuurlijk fijner om het te houden.
Zelf probeer ik wel wat vaker te mailen of te skypen, daar kan je ook wat meer in kwijt of je ziet elkaar nog eens. Ik weet wel niet hoe Facebook tegenwoordig werkt, want wat ik voor ogen heb is het medium van 6 jaar geleden.
Wat een ondraaglijke spanning…
😀
Ik ben ermee bezig, hopelijk kan ik het vervolg een dezer dagen posten!
Hier ook dilemma’s met Social Media. Ik post zelf niets meer op FB maar wel op IG, Twitter, Whatsapp en Strava. Ik gebruik FB wel zakelijk voor mijn Atelier DJ. Ik heb het account niet opgezegd omdat ik zo nog enkele familieleden volg in Australië en ook updates van sport- en creatieve bedrijfsaccounts en vrienden waarmee ik via andere kanalen geen contact heb. Ik kijk ongeveer 2x per week op FB en dagelijks op de rest. Whatsapp gebruik ik heel veel.
Ja, whatsapp wordt hier ook door ie-de-reen gebruikt. Ik heb net Signal geïnstalleerd, een alternatieve app die enkel je telefoonnummer opslaat, en niet allemaal data over je internetgebruik. Die app werkt op net dezelfde manier als whatsapp en even goed, maar het enige probleem is dat je anderen moet overgeschakeld krijgen, En dat zijn alleen de mensen die op de hoogte zijn van wat facebook eigenlijk is, en dat zijn er niet bepaald veel…
Daarom is het voor mij ook geen optie omdat mijn klanten van Atelier DJ etc. allemaal Whatsapp gebruiken
Ja, ik merk nu zelf hoe ontzettend moeilijk dat overstappen is. Vrijwel iedereen gebruikt enkel Whatsapp..
Ik heb nog een Facebook account, maar er gebeurt niet veel op. Ik hou ze omdat je er makkelijk iedereens verjaardag mee kan onthouden en om openingsuren en menukaarten e.d. van horecazaken te checken, die soms enkel nog een Facebookaccount hebben en geen website meer. Op Instagram post ik wel, maar ik laat alleen volgers toe die ik echt ken en dus is het maar een heel beperkt gezelschap daar. Veel familieleden zitten niet op IG bijvoorbeeld. Ik vind de nadruk op foto’s wel fijn daar. Al is het natuurlijk zo dat het allemaal van hetzelfde bedrijf is…
Dat vond ik zo “vies” aan facebook: dat je aan sommige informatie gewoon niet meer geraakt wanneer je niet op facebook zit. het klopt volgens mij niet wanneer een bedrijf zo onmisbaar wordt.
Ik heb trouwens een verjaardagskalender gemaakt toen ik van facebook ging. Het is wel zo dat ik nu veel minder verjaardagswensen krijg, want mensen weten elkaars verjaardagen helemaal niet mee, ze reageren gewoon op de reminders van facebook. Maar de wensen die ik wel krijg, zijn van mensen die echt aan me denken. Ik vind dat veel waardevoller dan facebookwensen eigenlijk.
Dat bij IG de nadruk op foto´s ligt is inderdaad wat mij er ook zo in aantrok. Visueel is het heel aangenaam, je kan er echt een mooi footboek samenstellen.
Overweeg al maanden mijn account te verwijderen en toch doe ik het niet…
Je ziet, ik heb het jarenlang overwogen, maar uiteindelijk is het toch gelukt. Misschien dat een van mijn volgende posts je over de brug haalt 😉
Ik ben ook steeds minder en minder online en ga ook m’n apps op m’n telefoon verplaatsen of wissen zodat ik er lekker minder opzit 🙂
Ja, je apps van je telefoon naar je computer verplaatsen helpt alvast!
Wat goed dat je ook minder online wil zijn -het alternatief is het echte leven en dat is altijd de aandacht waard he 😉
Same here. Zoals ik al eerder aangaf, gebruik ik FB nog bijna uitsluitend om administratieve redenen (meldingen die ik op de media van de dorpsraad wil hebben). Verder de groep van onze hondenclub, omdat daar afspraken voor de trainingen in komen en ik daarvan op de hoogte wil blijven. Anders sta ik geheid elke keer op het verkeerde uur op de verkeerde plaats, met een teleurgestelde hond die de rest van de dag nukkig blijft. (Eigenlijk zou ik beter een pagina voor hem openen). En soms, in een dood moment, eens een spelletje Mahjong 3D.
En het klopt helemaal: ik mis het verder voor geen meter.
Dat is denk ik inderdaad de beste manier om ermee om te gaan inderdaad: het alleen te gebruiken voor de praktische dingen. Want het IS natuurlijk wel heel praktisch 🙂
Waar blijft deel 2 ? 🙂
Ooh, het is bijna klaar!
Maar ik ben ene paar dagen buiten strijd geweest want heb een zware migraine gehad en nu ik weer kan beginnen schrijven kwam er iets anders opduiken dat me nog veel dringender bleek..
En ik denk dat daar zelfs nog een vervolgpostje op moet komen..
Maar ik hoop voor december voort te kunnen gaan met die vorige post!
Vind het wel super dat je er benieuwd naar bent 😉
Zo herkenbaar, ik heb het nog wel en check het dagelijks maar er veel tijd doorbrengen dat is wel voorbij. Daarbij is Insta net iets leuker.