Heel af en toe lees je een boek waarvan je denkt: als ik dit jaren eerder in handen had gekregen, zou mijn leven (en in dit geval ook dat van mijn dochter) er anders en beter hebben uitgezien.
Dat gevoel kreeg ik heel vaak toen ik Jagen, verzamelen, opvoeden van Michaeleen Doucleff aan het lezen was. Ik weet wel dat ik mezelf niets te verwijten heb, want het boek verscheen pas in 2021. Er was dus een tijdmachine voor nodig geweest om Doucleffs opvoedkundig advies tot bij jonge moeder Verbiest te krijgen aan het begin van vorig decennium.
Gelukkig was er tijdens de tienerjaren van deze eeuw ook al heel wat literatuur over positief opvoeden voorhanden en bevestigt dit boek dat ik een aantal zaken best goed heb aangepakt. Maar de basisfilosofie van hoe een kind in elkaar zit en hoe je de opvoeding het best aanpakt, dat heb ik eigenlijk pas met dit boek ontdekt.
Het mooie is dat de schrijver haar eigen ontdekkingstocht beschrijft en je meeneemt op haar reis. Nog mooier is dat het om een authentieke globetrotter wereldreis gaat: Michaeleen is een Noord-Amerikaanse die problemen heeft met haar schreeuwerige peuter, en er niet beter op vindt dan het kind op sleeptouw te nemen naar drie gemeenschappen die bekendstaan om hun opvoedkundige superpowers. Zo neemt het boek je mee naar een Mayagemeenschap in Mexico, een Inuitgemeenschap in het noorden van Canada en een Hadzabegemeenschap in Tanzania.
Terwijl ik als lezer mee aan tafel schoof bij de gezinnen waar Michaeleen verbleef, kon ik niet anders dan keer op keer denken: waar zijn wij in het westen toch in hemelsnaam mee bezig?
De komende weken zal ik een blogpost schrijven over elk van die drie gemeenschappen en hun opvoedtechnieken. En voor wie geen kinderen of kleinkinderen heeft: er staan ook technieken in die je op volwassenen kan toepassen 😉
Kattebelletjes 
Annelies is ook helemaal weg van dit boek!
💗
Ik ben ervan overtuigd dat je niet echt een boek nodig had om je dochter wegwijs te maken in het leven. Maar nooit mis om ervaringen van anderen te lezen…
Ja, ik denk dat ik het over het algemeen wel goed heb gedaan, maar de kennis uit dit boek had er vast voor gezorgd dat ik beter mijn geduld had kunnen bewaren. ook zou ik haar veel meer hebben betrokken in het huishouden, al van kleins af aan. Het is ongelooflijk op hoeveel manieren je dat kan doen, en al van kleins af aan. En dat heb ik eigenlijk maar heel weinig gedaan.
Heel benieuwd naar je samenvatting van de wijsheden in dit boek. Ik heb geen kinderen, dus ik weet eigenlijk niet waarom ik theoriën en verhalen over opvoeden zo boeiend vind, maar alles wat met mensen, psychologie en relaties te maken heeft interesseert me.
Ik kijk vol bewondering naar hoe mijn zussen en vrienden hun kinderen opvoeden. De ouder-kind-relatie is zo complex en belangrijk.
Jij bent een schrijver, ik kan me goed voorstellen dat jij dat interessant vindt! En ook: niet enkel de ouders zijn belangrijk: elke volwassene in de sociale omgeving van een kind draagt bij aan de opvoeding. Dus dit kan zeker ook voor jou als tante interessant zijn 🙂
Allez, dat hoop ik. Ik weet niet of ik met mijn samenvattingen recht gaan doen aan het boek, dat moeten we nog afwachten…
Ik word meteen nieuwsgierig. Naar het boek maar zeker ook naar die drie gemeenschappen.
💗
Lijkt me heel interessant.
Dat klinkt boeiend Kathleen. Ik kijk uit naar je logjes!
Nu moet ik wel zien dat ik mijn beloftes waarmaak natuurlijk 😀