Precies één jaar geleden
lachten wij nog zeer luid
bij het zien van Aziaten
met een masker op hun snuit
maar toen wij zelf terecht kwamen
in de thuisonderwijs-hel
met de supermarkt als vakantie-uitstap
toen verging het lachen ons wel
plots leefden we in bubbels
en het vergde heel wat tact
om de ander mee te delen:
“jij bent niet mijn knuffelcontact”.
we leerden Skypen en Zoomen
of we dat nu wilden of niet
we leerden eindelijk tegoei onze handen wassen
en niezen als niemand het ziet
we kregen een snelcursus virologie
van superster-virologen
en zielig starend uit het raam
zagen wij voor onze ogen
de natuur openbloeien in al haar pracht:
vogels, walvissen, tijgerinnen
en je zag aan hun blik dat elk dier dacht:
hou die mensen nog maar even binnen
Kattebelletjes 
Knap, merci😊
Danku!
Mooi! Ik heb effectief geleerd dat ik mijn handen niet helemaal correct waste. Niet alleen doe ik het nu wel op de juiste manier, ik ga het zeker ook blijven doen eens dit alles achter de rug is.
Super! Dat lijkt zoiets onnozels, maar het heeft dus echt effect he. Ik doe het nu ook veel beter 🙂
Heel mooi Kathleen.
dankje 🙂
Tijgerinnen zijn heel straf, maar waar woon jij dat je walvissen ziet uit het raam? 🙂 🙂 🙂
Heel tof eindejaarsgedicht, dat heel zeker. We leven in een nieuwe wereld – het is heel raar geworden om mensen op straat te zien lopen zonder mondmasker, of om een groepje personen samen te zien.
Ja he, als je vergelijkt met hoe het leven was exact 1 jaar geleden, dat is echt zot…
En er komen al eens walvissen in de haven van Valencia, maar het is waar, vanuit mijn eigen raam kan ik die nét niet zien 🙂
Ik had ooit een buurman die graag viste in zijn neus. Ooit haalde hij iets naar boven waarbij hij riep: ‘Kijk, Paul, een walvis!’.
Ik antwoordde hem dat ik dit vieze gebeuren ooit eens zou vertellen aan Kathleen, waarop hij vroeg dit vooral niet te doen. ”t Is goed!’ antwoordde ik hem.
Chance dat gij een man van uw woord zijt!
Zo zijn er veel te weinig!
Wat leuk en treffend gedicht!
Dankjewel Matroos!
Heerlijk Kathleen. En zo ‘tegoei’ Vlaams 😉.
Dat was inderdaad hét voorbije jaar.
Haha, ja, dat tegoei heb ik er nog op het allerlaatste ingezet! Dat ga je niet horen in de podcast (zie blogpost van vandaag) want die had ik een tijdje terug al ingesproken. Maar ´t is net iets beter met “tegoei” he 😉
👏👏
2020 heeft niet dat gebracht dat er van werd verwacht. Hopelijk zal 2021 een beter jaar worden. De vaccins zijn er. Dat zou een verschil kunnen maken.
Inderdaad, we zullen zien wat dat aan veranderingen zal brengen. Ik vond het afgelopen jaar vooral heel gek hoe we het to-taal niet hadden zien aankomen. terwijl besmettelijke ziekten uiteindelijk al eeuwenlang een onderdeel zijn van onze geschiedenis. Ik denk dat we vooral allemaal heel hard geschrokken zijn.
Haha, super gedicht!
Mag ik het delen? (met mijn privécontacten?)
Ja hoor! Liefst wel met mijn naam eronder 😉 En eigenlijk moet er na elke vier regels een witregel (dat leest vlotter, denk ik), maar dat kreeg ik niet voor elkaar bij het editen…
Thank you 🙂
Zalig geschreven!
En nu vraag ik mij stiekem wel af welke online-optie jij gebruikt om met je familie in België contact te houden? Zoom (en Teams, Webex, Open meet en waarschijnlijk nog een of andere illustere variant) waren bij ook nieuw, maar Skype gebruik ik al jaren om met mijn familie te bellen.
Wij praten eigenlijk niet veel online, enkel heel af en toe Skype en nu ook via Whatsapp. Dat was wel leuk, dat we nu een whatsappgroep gemaakt hebben. Maar ik heb nu eindelijk een eigen computer, dus nu is het wel makkelijker om te zoomen en skypen. Van al die andere opties die je opnoemt, had ik nog niet eens gehoord1
Het is nog mooier voorgelezen!
ooh, dankje! 😍