Eigenlijk valt er over deze film niet zoveel te vertellen, want het is een standaard spionage-persiflage. En dat is het goede nieuws: dat vrouwelijke regisseurs ook dit soort films kunnen maken: entertainende comedy vol actiescènes, cliché-personages (oost-europese gymnasten, James Bond look-alikes), Europese steden als decor, ontploffingen, slechteriken die vallen als vliegen, etc.
Wat deze film een beetje anders maakt, is dat het een van de weinige films in zijn genre is die met glans de Bechel-test doorstaat.
Over de regisseur heb ik niet zoveel kunnen vinden (op wikipedia staat niet eens haar geboortedatum), maar gelukkig kan je op youtube altijd wel een interview opvissen.
Veel meer krijg ik er niet over geschreven. Ik heb deze film kunnen bekijken omdat ik ziek in de sofa hang vandaag (geen migraine gelukkig, dus geen zorgen), en niet mee naar de kerstlunch kon. Vandaag gaat alles dus op halve kracht, ook dit stukje. Maar dat vergeven jullie me vast wel 🙂
Merry Christmas!
Kattebelletjes 
Ach hoe jammer is dat! Ziek op kerstdag…..
Hopelijk deed de film deugd en geeft ze nieuwe powerkracht!
Het voordeel is dat ik niet veel ben bijgekomen tijdens de feestdagen 😉
En dat de cholesterol geen topwaarde moest meemaken 🙂
Beterschap Kathleen!
Thank you!
Van hart beterschap Kathleen
Merci 🙂
Hopelijk al wat beter? ( Kerst-)kuffel!
Ja, vandaag al veel beter hoor 🙂
Net op tijd : zalig kerstfeest !
Hetzelfde voor jou en je familie!
Pingback: Een jaar vol vrouwen: conclusie – Kattebelletjes