Mijn grootste solden-plezier is dit: naar de stoffenwinkel gaan en daar snuisteren tussen het katoen dat op 7 euro of minder afgeprijsd staat. Daar zoek ik de leukste motiefjes uit, en neem van elke stof één of twee meter mee. Wat ik ermee ga doen, beslis ik later pas. Meestal worden het draagtassen, kussenslopen of pennenzakken -eenvoudige recht-op-recht patronen, want zo een fantastische costurera ben ik nu ook weer niet.
Zo had ik afgelopen januari drie stofjes buitgemaakt met eenzelfde bescheiden bloemenmotief, maar telkens in een andere kleur : roze, groen en blauw. Best okee voor draagtassen, dacht ik. En toen liet ik ze, zoals gewoonlijk, onbewerkt in de schuif liggen.
Toen brak de coronacrisis uit, en zag ik bij Trijnewijn hoe ze zelf mondmaskers was beginnen naaien. Wauw, dacht ik, daar heb ik de ideale stof voor liggen. Dat moet ik ook doen.
Maar ik deed het niet.
Waarschijnlijk omdat ik -zo ondervond ik de afgelopen weken- een enorme weerstand voel tegenover mondmaskers. En omdat ik draagtassen een vrolijkere bestemming vond voor die stof. Voor eender welke stof.
Dus stelde ik het uit. Ik hield mezelf voor dat ik me pas aan het werk zou zetten wanneer ze verplicht werden.
En op dat punt zijn we nu gekomen: willen we met het openbaar vervoer, dan moeten we een mondmasker dragen. Dat was mijn cue, dus ben ik de afgelopen dagen op het tempo van een schildpad in actie geschoten. Ik vroeg na bij familie en een paar vrienden wie er maskers wil, en welke kleur ze verkiezen. Daarna zette ik me aan het knippen, en nu ben ik in de strijkfase .(Al bij al komt het goed uit dat we nog in fase 0 zitten en dus het dorp niet uitmogen, want man, het is best veel werk.)
Tijdens het knippen kwam ik erachter wat mijn ware motivatie is. Ik doe dit immers niet uit hygiënische, menslievende of esthetische overwegingen. Mijn drijfveer is puur ecologisch. Want ik geloof heel sterk dat dit onze planeet kan redden: duurzame producten van biologisch afbreekbaar materiaal, die lokaal geproduceerd worden. Elk masker dat ik zelf maak, bespaart iemand de aankoop van een synthetisch masker dat God weet waar en in God weet welke omstandigheden in elkaar gezet is.
En soms, wanneer ik achter die prachtige naaimachine zit die ik van mijn grootmoeder geërfd heb, denk ik ook: bomma zou zeggen “naai nu eens een keer fatsoenlijk”, maar ze zou vast ook wel trots op me zijn.
Kattebelletjes 
Het is een beetje akelig hé, die mondmaskers.
Knap dat je dat doet. Mijn vrouw heeft ook haar deel gedaan voor familie en vrienden. Ik hoop toch dat ik het niet al te vaak moet dragen.
Mwah, knap… Ik hoop dat deze blog niet teveel als “kijk eens hoe goed ik bezig ben” begint te klinken, nu ik erbij nadenk 😅 Het is ook het enige nuttige dat ik momenteel kan doen,(huisvrouwensyndroom?) Welk patroon heeft je vrouw gebruikt, is dat ook met linten of met elastieken?
Ze gebruikt het patroon van maakjemondmasker.be. Ze heeft linten (en veters) gebruikt.
En je blog klinkt niet als: ‘kijk eens hoe goed ik bezig ben’ hoor. Het inspireert!
Dás fijn om te horen 🙂 En dat is ook het patroon dat ik gebruik!
Je bent aan je imago aan het werken 😀
Was het nodig? 😀
Knap dat je dat doet! Ik hield het voorlopig bij één afgewerkt masker en genoeg linten om nog minstens 25 maskers te kunnen maken. Maar aangezien we boodschappen kunnen laten leveren en onze bubbels helemaal niet mogen mengen voor 18 mei bleef het daar voorlopig bij. Nu er hier ook heel voorzichtig gesproken wordt over heropenen en mondmaskers, zal ik er ook weer aan verder werken. Ik hoop dat ik tegen het weekend genoeg moed verzameld heb…
Ja, het vergt wel moed he, want het is toch best veel werk…
Succes!
Ik ga gewoon even verder op je laatste zinnetje., en dan wel vanaf die “maar”.
Reken er maar op dat je grootmoeder vooral en gewoon supertrots op je zou zijn, dat eerste stuk van jouw zin was gewoon een aanmoediging …
Dat vast wel 🙂 Maar als je ziet hoe ontzettend nuawkeurig en mooi mijn grootmoeder kon naaien (ze maakte ook prachtige patchwork bedovertrekken met de hand) en dan zie je hoe slordig en snel ik het doe, en wetende hoe ze recht voor de raap haar gedacht zei, dan denk ik dat dat eerste zinnetje er toch wel bij zou komen kijken 😀
Heel benieuwd naar die leuke stofjes. (En hier geraakt die naaimachine maar niet uit de bergruimte.)
Maar ge hebt er tenminste één, dat is het begin!
Heel knap wat je doet. Mijn mondmasker is genaaid door mijn zus.
Wat leuk! Hoe ziet het eruit?
Het is gewoon effen wit, maar wel in een dubbele laag dicht geweven katoen, en ik kan er ook nog een filter in schuiven. Mooi afgewerkt ook. Ik zou het niet beter kunnen. Het hangt nu alweer buiten te drogen na de was.
Super 🙂
Super!
Prachtig! En dan heb ik er nog geen gezien.
Ik krijg altijd foutmeldingen als ik hier foto´s probeer te plaatsen, maar zit je soms op instagram?
En het zal nog niet voor vandaag zijjn, want eerst moet er een technisch probleem worden opgelost…
Ben vooral benieuwd naar je stoffenlade en niet naar de mondmaskers. Je hebt bij mij wel gelezen hoe ik ermee zit denk ik.
Ik heb op instagram een foto staan van de stoffen die ik toen gekocht heb, ik zal het zp meteen even doorsturen…
Wat nu in me opkomt: Übung macht den Meister.
Zodner twijfel bestaan er honderden filmpjes en websites hoe je nog beter kunt naaien/stikken. Verdemme, ik zou zelfs niet kunnen zeggen of er een verschil is tussen stikken en naaien. Hmmm. Anyway, gewoon proberen andere dingen te maken ? Voor je het weet ben je een “costurera” en kun je helemaal ecologisch en sociaal verantwoorder kleren maken.
Ik had me vorig jaar ingeschreven aan een academie in valencia, maar het was zo vroeg ´s morgens, dat ik het niet heb volgehouden. Hele erg jammer, maar ik fysiek was dat dus niet te doen, ik zat echt scheel te kijken boven die naailappen…
Maar het is zoals je zegt: je moet vooral veel oefenen, en weten waar je terefht kan om hulp te vragen. Dus daar wil ik nu aan werken. Dat was ook mijn voornemen dit jaar he: mooie dingen maken. En als je je daar echt op toelegt, word je vanzelf beter, veronderstel ik.
Wat een mooi stukje weer Kathleen. 🙂 Ik ben een beetje jaloers dat je met de naaimachine overweg kunt, al vind ik het ook wel rustig dat ik daar niet eens aan kan beginnen.
Iets anders waar ik de laatste week aan denk: ik heb in Taiwan al maanden met mondkapjes gelopen (tegen de smog). Ik ging ermee hardlopen, fietsen, naar de universiteit etc. Dus toen ik er één op deed was het vooral een leuk gevoel, herinnering aan een mooie tijd, en bovendien zo vertrouwd dat ik steeds vergat dat ik hem ophad.
Ik vraag mij dus af: ben ik hier te makkelijk in? Ben ik al te geïndoctrineerd?
Ah, en ik drukte al op enter. Maar ik wilde nog zeggen dat ik het dus echt heel erg tof vind om te horen hoe je ermee bezig bent. En ik weet zeker dat je er weer iets prachtigs gaat maken. Net als die Oorredders, geweldig!
Ik denk vooral dat jouw hersenen het gevoel van een mondmasker associëren met een mooie tijd in je leven 🙂 Beetje Pavloviaanse conditionering?
En ik heb hetzelfde gevoel als ik jouw blog lees! Dan denk ik altijd: oh, ik zou zo graag beter willen leren tekenen!
Maar ik geraak gewoon niet verder op dat vlak, want er zijn zoveel dingen die ik wil doen, en er is gewoon geen tijd om én te schrjiven, én te naaien, én te zingen, én te haken, én te tekenen. Wij gaan echt heel oud moeten worden om alle dingen te kunnen doen die we graag doen 😀
Keigoed van je!
Enne, met elastiek is praktischer vind ik 😉
En best dubbel, zodat er ook een papieren filtertje in kan.
Er wordt enorm veel geklaagd over het al dan niet uitdelen van maskers door de overheid. Wij kunnen hier niet klagen: een dozijn dames heeft hier voor élke bewoner van de gemeente een maskertje genaaid. En op het mijne staan lettertjes: ‘garden’ en ´birds ´ – wat kunt ge nu nog meer verlangen 😉
Oooh, zo tof!!
Dat vind ik ook zo mooi he, dat er nu terug wat meer appreciatie komt voor handwerk. het is echt heel nuttig, ik vind het zo jammer dat kinderen die basics niet meer leren op school.
Dit patroon is inderdaad dubbel, dus je kan er een filter tussensteken. Naar het schijnt is een papieren zakdoekje daar voldoende voor.
Kinderen leren ( hopelijk) ook veel van hun ouders – als aanvulling op de schoolse vakken. Bij mij was dat haken en breien, de haard aanmaken en vogels herkennen
– toch wel gevarieerd 😉
Dat is mooi 🙂
De bomma zou trots op je zijn.
Maandag wandelde ik naar de kine, en zag twee gebruikte mondmaskers op de grond liggen. Gewoon weggegooid als een sigarettenpeuk. Hoe onverantwoord is dat?
Schitterend initiatief van je!
Ja, dat vrees ik ook, dat er tegenwoordig zo ontzettend veel vervuiling bijkomt, van mondmaskers en handcshoenen enzo. Wat we de natuur besparen op het gebied van luchtvervuiling, wordt nu gecompenseerd met afval
Super dat je dit kan! Zelf begin ik er niet aan. Ik heb er online besteld, katoenen die ik kan wassen, zodat er ook niets weggegooid moet worden. En het voelt ook fijner om te dragen, denk ik. Want ik ben er sowieso geen fan van, het geeft me een benauwend gevoel.
Keigoed, Samaja! Want door ze te kopen, steun je ook de mensen die ze maken 🙂
Ik ben ook trots op jou. En op iedereen die mondmaskers maakt.
Hey Kath, je hebt zo hard gelijk met deze blog, van de weerstand tot en met het zichtbare ecologische werk dat je ermee verricht. Ik kan zelf ECHT NIET NAAIEN, ik HAAT dat ook, heel heel erg. Toch zit ik in een situatie waar ik me wat voor geneer: zowel Ka als ikzelf hebben elk 4 (!!) maskers, van 3 (!!) verschillende naaisters. Ik zit in dubio: enerzijds wil ik er enkele weggeven om inderdaad de synthetische maskers-sector te boycotten, anderzijds: die 3 mensen hebben dat volledig spontaan gemaakt speciaal voor ons. Het is iets om voor het leven bij te houden, hopelijk vooral aan een haakje zonder te moeten gebruiken.
Waauw, zo mooi! Bijhouden joh, want je moet die dingen best veel wassen. Ik denk dat het echt geen kwaad kan er extra te hebben! Voel je daar echt niet schuldig om 😉
O, en ik vind het ook heel schattig hoe erg jij naaien haat 😀 Vergelijkbaar met hoe ik sta tegenover pingpong 😉
Ik zag ook enorm op tegen het dragen van mondmaskers maar nu ik dagelijks de trein neem, is het een gewoonte geworden. Ik heb ook herbruikbare van oude stofjes, met Disney-print! Ik vind die wegwerp maar niks, weer iets om en masse te gaan weg smijten…
Met Disney-print! Wat leuk 🙂
Ik hoop ook dta het snel went, want het ziet ernara uit dat het hier verplichte kost gaat worden in openbare ruimten…