Toen we een week of vier in lock down zaten, vroeg ik me af hoe lang ik dit corona-dagboek zou bijhouden. Want het leek almaar waarschijnlijker dat het einde van deze crisis lang niet zo duidelijk afgebakend zou zijn als het begin. Daarom nam ik me voor te schrijven tot de dag waarop we weer zouden kunnen repeteren. Want daarmee zou voor mij persoonlijk de ware vrijheid weergekeerd zijn.
Die dag was eigenlijk afgelopen zaterdag, maar ik kon er niet bij zijn: mijn man moest werken, en we dierven dochterlief nog niet afzetten bij de grootouders. Dus stuurde ik mijn collega´s: sorry mannekes, maar ik kan niet komen, en dat was het dan. Ik was er zelfs niet echt rouwig om. Bovendien kreeg ik na afloop te horen dat de repetitie nogal chaotisch was geweest, dus veel had ik niet gemist. Het was zoals met die eerste pannenkoek die altijd mislukt: soms kan je de start beter aan je voorbij laten gaan, en wachten op de tweede pannenkoek (*).
Maar deze zaterdag is het zover: dan kunnen we voor het eerst sinds maart weer allemaal samen repeteren. Ik weet nu al dat ik het niet ga trekken, want ik loop al weken iets op te hoesten, maar afónica of niet: ik wil erbij zijn.
Zaterdagnacht krijgen jullie dus waarschijnlijk de laatste aflevering van deze Corona Chronicles voorgeschoteld.
Maar uiteraard kunnen jullie hier blijven lezen! Ik ga dan alleen wat minder frequent schrijven (tussen de 1 en de 3 keer per week, schat ik), en ter compensatie ga ik weer voor elke post een nieuwe titel verzinnen (wat ik stiekem erg leuk vind).
En sowieso was deze blog al jarenlang een soort van opgewekt quarantaine-verslag, dus zo erg veel zal er niet veranderen 😉
(*) Als dit geen geweldige voorzet is voor een welbepaalde blogger, dan weet ik het ook niet meer.
Kattebelletjes 
Zo fijn voor jou dat dat komend weekend al kan 👍😀
Veel bloggers hopen binnenkort een nieuwe bewerkte song van jullie groepje te mogen horen, de eerste Pannenkoek (die mislukte, jawel :)!) voorop.
Samen met mijn schat hebben we twee nieuwe Pannenkoeken gemaakt, en die zijn super gelukt.
(een voorzet moet je een trap geven, nietwaar?)
Ja, en trappen doe je vooral direct op doel anders heeft het geen “resultaat”.
😀
Je hebt helemaal aan de verwachtingen voldaan!
Aan alle liedjes komt een einde, net zoals aan de lockdown. Het was best een interessante reeks.
Dankje, da’s fijn om te horen! En laat ons inderdaad hopen dat er een einde aan komt en dat het een eenmalige ervaring was… Dat ik van de herfst geen deel twee moet schrijven 😅
Ik heb alleszins genoten van deze reeks, het was een lichtpuntje om elke dag naar uit te kijken.
😍 dankjewel, Samaja!
Oh jij gaat genieten zaterdag! Ik gun het je heel hard!😘
Het leven herneemt stilaan zijn gewone gang. Het mag want de lockdown heeft nu lang genoeg geduurd. Geniet van je repetitie.
Heerlijk toch! Wie weet kunnen we mee genieten van de nieuwe Corona song?
Geniet van de voorzichtige nieuwe vrijheid👍
“I’m coming out” van Diana Ross staat op ons repertoire 😉
Ben hier op je blog binnengerold in je CC maar ook wel benieuwd naar de rest. Fijn dat dingen weer makkelijker worden maar normaal is het nog lang niet.
Ja, wij hebben het hier soms over “het nieuwe abnormaal”…
Oh wat leuk dat jullie terug kunnen repeteren.
Ik was ook aan het denken wanneer mijn wekelijkse updates over corona kunnen stoppen… Ik ga mijn titel al moeten aanpassen, denk ik.
Da’s fijn, dat is dan toch een teken dat het ergste gepasseerd is, als we dat allebei zo aanvoelen 😊
Het was me heel aangenaam om jouw dagelijkse log in tijden van corona te lezen!
Dankje, dat is fijn om te horen! 🙂
Hè, ik was er net zo gewend aan geraakt! Nou veel plezier bij het repeteren, dat zal wel weer eens lekker zijn… Goed ventileren dan hè!
Bedankt! 🙂 En geen zorgen, je zal hier gewoon verder kunnen blijven lezen hoor, alleen zal het ritme iets trager liggen…
Leuk dat je weer wat noten op je zang mag krijgen. 😉
Ik heb met veel genoegen je kronieken gelezen. Ik blijf komen, hoor. Ook als het wat minder vaak is.
Dat van die noten op mijn zang is zo’n leuke opmerking 😊 Fijn dat je blijft!