(Lieve allemaal, ik heb niet de tijd gehad om op jullie reacties te antwoorden, maar ik heb ze wel allemaal gelezen. En hoe fijn is het dat er onder deze posts ganse conversaties ontstaan! Dat vind ik echt heerlijk 🙂 )
Vandaag heb ik een paar voordelen aan de lock down ontdekt (behalve dat de hond vaker uitgelaten wordt):
- Het leven is veel rustiger. Ik hou eigenlijk wel van die stille straten.
- Er kan nog maar weinig, maar dat betekent ook dat er nog maar weinig moet. Ik hoef bijvoorbeeld geen drie keer per dag meer over-en-weer naar school te lopen. Da´s best wel makkelijk.
- Een vriendin vertelde me vandaag aan de telefoon: “Nu kan ik eindelijk eens uitrusten, dat doet eigenlijk wel deugd.”
- Even later belde ik met een andere vriendin die zei: “Ik heb al zo lang een lijstje met vijftig opera´s die ik wil zien, en nu heb ik daar eindelijk de tijd voor. Morgen staat Wagner op het menu.”
- Ik bel elke dag met meer mensen dan ik vroeger aan de lijn kreeg in een maand.
- Om het leven op elkaars lip vlotter te laten verlopen, geef ik dochterlief steeds meer verantwoordelijkheden, en zij leert die steeds beter op te nemen. Dat is fijn.
- Dochterlief heeft vandaag voor het eerst een hele tekst in het Nederlands geschreven. Toen ze die voorlas, was ik ongelooflijk trots. (*)
- Ik ben al ongeveer een maand aan het uittesten of een glutenvrij dieet mij kan helpen depressie te voorkomen (daar bestaan aanwijzingen voor) en dat dieet is in deze omstandigheden erg makkelijk vol te houden.
- Spanjaarden zijn geen klagers; ze lachen met tegenspoed. De whatsappgroepen worden dezer dagen overspoeld door grappen en memes over het coronavirus. Mijn vrouw zei: “Ga maar de straat op. Ik betaal de boete wel.”
“Uw gezicht wanneer ge niet weet of ge moet lachen om de grappen over het coronavirus of moet panikeren om de nieuwsberichten.”
(Vandaag ga ik geen cijfers opzoeken, zodat we met een glimlach kunnen afsluiten.)
(*) Ik was ook apetrots toen ze in de zoveelste aflevering van Third Rock From The Sun plots John Cleese herkende.
“Kijk, mama!” riep ze uit. “Da´s Basil Fawlty!”
School of geen school: de basiskennis is verzekerd.
Kattebelletjes 
Terecht dat je trots bent. Probeer er het beste van te maken, doen we hier ook (ik mag op dit ogenblik niet buiten, want luchtwegeninfectie, initieel leek het een sinusitis, maar ondertussen is het een beetje onduidelijk, symptomen veranderen van dag tot dag, ik heb wel geen koorts).
Oh, wat rot voor je!
En in een situatie als deze word je natuurlijk extra bezorgd…
Wat zeggen de dokters? Gaan ze je testen, ook al heb je geen koorts?
Er wordt niet getest. Eergisteren had ik een beetje last van kortademigheid (en een lager dan normale bloedsaturatie), maar dat is weer helemaal weg. Dokter gaf aan dat het niet uit te sluiten was dat het corona ‘light’ was. Maar corona is meestal ook koorts, en die heb ik dus niet. Ik voel me vandaag terug voldoende in orde om te thuiswerken (heb alleen nog wat hoofdpijn).
Er zijn inmiddels al patiënten zonder koorts met Corona geconstateerd.
Het zou kunnen zijn dat ik besmet ben, maar dat is helemaal niet duidelijk voor mij. Ik zie wel wat er verder gebeurd
Sterkte. Het is afwachten. Ik heb net zelf drie weken zware Influenza gehad. Nu in week vier opnieuw koorts enzo. In mijn gemeente zijn 2 besmettingen. Van mezelf weet ik het niet. Ik blijf thuis.
Wij zijn hier nu allemaal aan het overlopen wie de afgelopen twee, drie maanden op “corona-achtige” wijze ziek is geweest. Dat zijn er echt veel. En niemand is getest geweest, ook al wisten ze al wat er in China aan de hand was. Ik heb zo het gevoel dat dat virus hier al veel langer de ronde doet. En ik denk eigenlijk dat de kans groot is dat we het al op één of andere manier doorgemaakt hebben.
Dat is niet eens zo’n rare gedachte.
Dat denk ik nou ook… Overigens net als bij de meeste griepachtige virussen…
Hoe gaat het met jou vandaag?
Gaat op en af. Gisteren zaten mijn longen redelijk vast en was het wat moeilijker ademen, vandaag voel ik me weer veel beter. Ik ga ervan uit zolang ik geen koorts heb het bij mij allemaal wel meevalt
Blij te horen dat het wat beter gaat! Maar als ze daar in België ook mensen testen die geen koorts hebben, zou je dan voor de zekerheid misschien toch niet even de dokter bellen?
Ik ben al twee keer bij de dokter geweest hoor. Boodschap is dat zolang de toestand stabiel blijft, ik gewoon moet uitzieken. Ik heb trouwens de indruk dat ik nu echt aan de beterhand ben. Ofwel beeld ik me dat in.
Dat is goed nieuws! Als je dat zo aanvoelt, dan zal het vast wel zo zijn. Laat je maar goed verzorgen x
en bedankt voor de interesse;-)
Oh, joh, natuurlijk!
Oei! Verzorg je goed Tom!
Hier ook echt stille straten. Het leek wel kerstavond als ik daarnet naar het werk fietste. Wij moeten op het werk (woonzorgcentrum) onze temperatuur nemen voor we mogen starten. Er zijn al 3 personeelsleden naar huis gestuurd. Vandaag de eerste bewoner met hoge koorts, we houden ons hart vast. En troosten, veel troosten, doen we hier. Verdrietige bewoners maar ook collega’s die panikeren. Het zijn rare tijden. Hou je taai Kathleen en dankjewel voor je chronicles!
Grote bewondering voor jullie werk en ongelooflijke inzet. Jullie maken het voor die mensen leefbaar en minder eenzaam. Daarom 🌷🌷
Het zijn inderdaad barre tijden, vooral voor jullie 😦
.Ik wens jullie heel veel sterkte, Hilde. ❤
En dat deze nare episode maar snel voorbij mag zijn…
Een mens begint totaal anders te ‘denken’ in deze tijden. Gisteren nog schoot door mijn hoofd dat het nog een geluk is dat dit virus nu doorbreekt, nu de dagen langer worden en de eerste zonnestralen onze huid strelen. Nog zo eentje: nu we geen zin hebben om mee te doen aan de hamsterwoede van veel onnozelaars delen R en ik al eens een koekje in plaats van een half pak op te vreten :). We genieten veel meer van de kleine dingen,… Het leven is anders, maar daarom zeker niet slechter. Uiteraard zitten we in met de veel te vele zieken, maar we zoeken toch lichtpuntjes.
Dat is mooi!
Wij gaan hier ook niet dikker uitkomen, we eten inderdaad ook minder en gezonder 😉
Thomas Pannenkoek: die bedenking maakte ik me deze week ook. Vooral dat het nu allemaal plaatsvindt en geen drie maanden geleden (half december tot pakweg half januari) want dan had ik mijn ouders niet mogen zien met Kerst, Nieuwjaar en mijn moeke haar verjaardag. Beide ouders zitten in een woonzorgcentrum (gelukkige wel hetzelfde wzc!).
Ik denk ook dat vele kinderen op een niet schoolse manier nu heel snel veel andere dingen bijleren. Tenminste als de ouders hen erin aanmoedigen zoals jij doet. Je mag terecht heel trots zijn op je dochter. Er zijn zeker veel voordelen aan deze crisis. Misschien had de mensheid deze wel nodig om zoveel zaken te herontdekken. Alleen jammer dat het moet om die enge ziekte in de dijken. Ik hoop dat we niet gevat worden en er goed uit komen.
Toch ook mooi dat je dankzij deze situatie even stilstaat bij heel wat dingen. en met die grapjes mag gewoon lekker gelachen worden 🙂
De grappen stromen ook hier binnen en ondanks alles doet de lach deugd.
De lucht is meer zuiver, het lawaai grotendeels verdwenen, de lente in het land, maar er is ook een grote angst en lijden bij betrokken. En hoe gaat de toekomst eruit zien?
Maar nu straalt de zon zijn warme ‘gezonde’ stralen en die pikken we graag mee.
Lieve groetjes daar
Voor de natuur is het inderdaad allesbehalve een ramp.
Hopelijk nemen wie hieruit wat lessen mee voor wanneer alles weer “normaal” wordt!
Ik merk dat ik erg moet lachen om al die Corona mopjes, zelfs al zijn ze flauw. Het helpt mij om wat te relativeren. Gisteren viel een medewerker van de echtgenoot plots zwaar ziek, waarschijnlijk Corona, en een vriendin van mij heeft de ene paniekaanval na de andere… Over sommige mensen maak ik me echt zorgen. Maar gelukkig zijn onze symptomen, welk virus(je) het ook was, serieus aan de beterhand. En de sfeer huis thuis zit goed. Rust nemen en leuke dingen doen thuis, daar zijn we allebei expert in :-).
Goed dat jullie er zo goed mee omkunnen!
Ik wens het allerbeste aan de mensen uit je omgeving die er meer moeite mee hebben of die in deze tijden ziek worden. Het gaat nog zwaar worden, maar we slaan er ons wel doorheen!
Pingback: Samen thuis, dag 6 | trijnewijn